Studia muzealne / Muzeum Narodowe w Poznaniu (26.2021)

Kamila Kłudkiewicz


4. Autor nieznany,
Straż pożarna
w Poznaniu, przed 1916,
8,5 x 8,5 cm, slajd
z kolekcji Kaiser-
Friedrich-Museum,
obecnie zbiory
Archiwum
Audiowizualnego
Wydziału Nauk
o Sztuce UAM,
fot. M. Sokalski

współczesne budownictwo mieszkalne),
wnętrza i ich wyposażenie (meble, tapety, pro-
jekty posadzek) , w mniejszym stopniu rzeźba
i rzemiosło artystyczne. W zbiorze zdecydo-
wanie dominują obiekty związane z niemiecką
kulturą, sztuką i dziedzictwem. Wyjątkowo
na tle szeroko rozumianej problematyki
historyczno-arty stycznej, która dominuje,
prezentują się dwa slajdy z życia Poznania na
początku XX w. (ćwiczenia miejscowej straży
pożarnej18, il. 4-5).
Założenie i rozbudowa zbioru przeźroczy
w poznańskim muzeum na początku XX w.
wiązały się z dużą popularnością projekcji

szklanych slajdów w drugiej połowie XIX
stulecia, ich wykorzystaniem w celu popula-
ryzowania nauki oraz rosnącą rolą muzeów
w rozpowszechnianiu wiedzy.
Popularność przeźroczy
w XIX w.
Od chwili wynalezienia szklanego slajdu
w 1850 r. przez braci Fredericka i Williama
Langenheimów z Filadelfii, przeźrocza, na-
zywane również diapozytywami (aprzez wy-
nalazców początkowo hialotypami), zyskały
ogromną popularność i stały się podstawowym

138