DOI article:
Filarska, Barbara: Studia nad dekoracjami architektoniczymi Palmyry
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.26184#0011
WSTĘP
Podjęcie badań nad zagadnieniem dekoracji architektonicznych Pal-
Kiyry jest ściśle związane z pracami wykopaliskowymi prowadzonymi
od 1959 r. na terenie tego miasta przez Polską Misję Archeologiczną pod
kierunkiem prof. dr Kazimierza Michałowskiego h
Bazę materiałową stanowi ponad trzysta elementów dekoracji pocho-
dzących z różnych części miasta i z różnych okresów jego rozbudowy
Wśród zebranych materiałów reprezentowane są wszystkie typy bu-
dowłi: sakrałne, sepulkralne i cywilne. W obrębie całej grupy 106 ełe-
mentów jest datowanych, w tym połowa dokładnie inskrypcjami fun-
dacyjnymi, a połowa jedynie ramowo — czasokresem trwania budowy.
Elementy datowane stanowiły podstawę do ustalenia głównych etapów
rozwojowych w obrębie każdej grupy motywów zdobniczych oraz każ-
dego rodzaju dekoracji.
Przedstawiane materiały po raz pierwszy zebrane są w jedną całość.
Część z nich była wzmiankowana łub reprodukowana w dotychczaso-
1 K. Michałowski, Palmi/re, PoMŹhes poioKctises i959, Warszawa 1961;
Paimpre, PoaiPes polonaises 1960, Warszawa 1962; Palmpre, PoaźHes polołiaises 1961,
Warszawa 1963; Paiwpre, PoaiPes poloHaises 1962, Warszawa 1964; Paimpre, Foad-
Zes poionaises 1963—1964, Warszawa 1966.
Autorka, będąc członkiem polskiej misji wykopaliskowej w Palmyrze w latach
1959—1962, miała możność zapoznać się z autopsji nie tylko z dekoracjami pocho-
dzącymi z czterech kampanii wykopalisk na terenie Obozu Dioklecjana, ale także
z materiałami z terenu całego miasta i z miejscowego muzeum.*Podstawowy zestaw
reprodukcji wykonany został wówczas przez Tadeusza Biniewskiego. W czasie ostat-
niej kampanii w 1965 r. ówczesny fotograf misji inż. Mieczysław Niepokólczycki
wykonał, na polecenie prof. Michałowskiego, dodatkową dokumentację elementów,
których brak dawał się najsilniej odczuć przy pisaniu pracy.
2 Wykaz materiałów stanowiących podstawę przedstawianej pracy zamiesz-
czony jest w części trzeciej. Aby uniknąć wielokrotnego powoływania się na oma-
wiane w różnych aspektach te same elementy dekoracji, autorka w całej części
pierwszej podaje na marginesie numery pozycji, pod którymi dane elementy są
zamieszczone w katalogu, wraz z odnośnymi pozycjami bibliograficznymi. Odsyłacze
do numerów katałogu podane są także w podpisach rycin. W pracy ilustrowane są
tylko te elementy, które nie były dotychczas publikowane (z kilku wyjątkami).
W katalogu podano także numery klisz będących własnością kliszoteki Zakładu
Archeologii Śródziemnomorskiej PAN.
5
Podjęcie badań nad zagadnieniem dekoracji architektonicznych Pal-
Kiyry jest ściśle związane z pracami wykopaliskowymi prowadzonymi
od 1959 r. na terenie tego miasta przez Polską Misję Archeologiczną pod
kierunkiem prof. dr Kazimierza Michałowskiego h
Bazę materiałową stanowi ponad trzysta elementów dekoracji pocho-
dzących z różnych części miasta i z różnych okresów jego rozbudowy
Wśród zebranych materiałów reprezentowane są wszystkie typy bu-
dowłi: sakrałne, sepulkralne i cywilne. W obrębie całej grupy 106 ełe-
mentów jest datowanych, w tym połowa dokładnie inskrypcjami fun-
dacyjnymi, a połowa jedynie ramowo — czasokresem trwania budowy.
Elementy datowane stanowiły podstawę do ustalenia głównych etapów
rozwojowych w obrębie każdej grupy motywów zdobniczych oraz każ-
dego rodzaju dekoracji.
Przedstawiane materiały po raz pierwszy zebrane są w jedną całość.
Część z nich była wzmiankowana łub reprodukowana w dotychczaso-
1 K. Michałowski, Palmi/re, PoMŹhes poioKctises i959, Warszawa 1961;
Paimpre, PoaiPes polonaises 1960, Warszawa 1962; Palmpre, PoaźHes polołiaises 1961,
Warszawa 1963; Paiwpre, PoaiPes poloHaises 1962, Warszawa 1964; Paimpre, Foad-
Zes poionaises 1963—1964, Warszawa 1966.
Autorka, będąc członkiem polskiej misji wykopaliskowej w Palmyrze w latach
1959—1962, miała możność zapoznać się z autopsji nie tylko z dekoracjami pocho-
dzącymi z czterech kampanii wykopalisk na terenie Obozu Dioklecjana, ale także
z materiałami z terenu całego miasta i z miejscowego muzeum.*Podstawowy zestaw
reprodukcji wykonany został wówczas przez Tadeusza Biniewskiego. W czasie ostat-
niej kampanii w 1965 r. ówczesny fotograf misji inż. Mieczysław Niepokólczycki
wykonał, na polecenie prof. Michałowskiego, dodatkową dokumentację elementów,
których brak dawał się najsilniej odczuć przy pisaniu pracy.
2 Wykaz materiałów stanowiących podstawę przedstawianej pracy zamiesz-
czony jest w części trzeciej. Aby uniknąć wielokrotnego powoływania się na oma-
wiane w różnych aspektach te same elementy dekoracji, autorka w całej części
pierwszej podaje na marginesie numery pozycji, pod którymi dane elementy są
zamieszczone w katalogu, wraz z odnośnymi pozycjami bibliograficznymi. Odsyłacze
do numerów katałogu podane są także w podpisach rycin. W pracy ilustrowane są
tylko te elementy, które nie były dotychczas publikowane (z kilku wyjątkami).
W katalogu podano także numery klisz będących własnością kliszoteki Zakładu
Archeologii Śródziemnomorskiej PAN.
5