DOI Artikel:
Gawlikowski, Michał: Świątynia allat w Palmyrze: Wstępny raport z wykopalisk 1974 - 1976
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26418#0031
ALL AT III
Celia wzniesiona przez Taimarsu na miejscu starszej i mniejszej budowli z po-
przedniego okresu, prawdopodobnie w 123/124 lub 143/144 w związku ze sprowa-
dzeniem posągu Partenos. W portykach, które przetrwały wokół dziedzińca pojawiły
się dwa posągi honoryfikacyjne w latach 137 i 144.
ALLAT IV
W drugiej połowie II wieku (przed rokiem 187) dokonano przebudowy propyle-
jów, dostosowując ich orientację do nowego ukierunkowania innych okolicznych
budowli i zakłócając tym samym regularny kształt dziedzińca. Od strony południo-
wej pojawił się rząd pomieszczeń wzdłuż muru temenosu. Sama świątynia pozostała
bez zmian.
ALLAT V
W związku z budową principiów pod koniec III wieku lub w pierwszych latach IV
wieku stały się konieczne dalsze adaptacje, które były jednocześnie odbudową czę-
ściowo zniszczonego sanktuarium. Nowe mury temenosu wzniesiono z użyciem
licznych rzeźb pochodzących już to z sanktuarium, już to z rabunku grobowców.
Mury celli pozostały bez zmian, wprowadzono natomiast całkiem nowy układ
wnętrza: powstał czterokołumnowy baldachim ponad posągiem Ateny, a niedbale
wykonane ławy zastąpiły bardziej solidne platformy wzdłuż bocznych ścian.
ALLAT VI
Budowa nowych pomieszczeń od strony południowej, dostosowanych do orien-
tacji budowli na osi principiów, związana z likwidacją muru południowego.
ALLAT VII
Po definitywnym zniszczeniu sanktuarium w latach osiemdziesiątych IV wieku
na obszarze temenosu powstaje duży dom mieszkalny, do którego włączono po-
mieszczenia południowe zbudowane w poprzednim okresie. Cella została zdemonto-
wana, a jej miejsce pozostało nie wykorzystane.
Celia wzniesiona przez Taimarsu na miejscu starszej i mniejszej budowli z po-
przedniego okresu, prawdopodobnie w 123/124 lub 143/144 w związku ze sprowa-
dzeniem posągu Partenos. W portykach, które przetrwały wokół dziedzińca pojawiły
się dwa posągi honoryfikacyjne w latach 137 i 144.
ALLAT IV
W drugiej połowie II wieku (przed rokiem 187) dokonano przebudowy propyle-
jów, dostosowując ich orientację do nowego ukierunkowania innych okolicznych
budowli i zakłócając tym samym regularny kształt dziedzińca. Od strony południo-
wej pojawił się rząd pomieszczeń wzdłuż muru temenosu. Sama świątynia pozostała
bez zmian.
ALLAT V
W związku z budową principiów pod koniec III wieku lub w pierwszych latach IV
wieku stały się konieczne dalsze adaptacje, które były jednocześnie odbudową czę-
ściowo zniszczonego sanktuarium. Nowe mury temenosu wzniesiono z użyciem
licznych rzeźb pochodzących już to z sanktuarium, już to z rabunku grobowców.
Mury celli pozostały bez zmian, wprowadzono natomiast całkiem nowy układ
wnętrza: powstał czterokołumnowy baldachim ponad posągiem Ateny, a niedbale
wykonane ławy zastąpiły bardziej solidne platformy wzdłuż bocznych ścian.
ALLAT VI
Budowa nowych pomieszczeń od strony południowej, dostosowanych do orien-
tacji budowli na osi principiów, związana z likwidacją muru południowego.
ALLAT VII
Po definitywnym zniszczeniu sanktuarium w latach osiemdziesiątych IV wieku
na obszarze temenosu powstaje duży dom mieszkalny, do którego włączono po-
mieszczenia południowe zbudowane w poprzednim okresie. Cella została zdemonto-
wana, a jej miejsce pozostało nie wykorzystane.