DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.51613#0053
Responsio. 49
absentiam reie&am esse harum thesium publicationem di-
cere potes,quum luo & legitimo tempore fatla iit. Ergo ne-
que contra bonos mores, neque tontra Academite & Sena-
tus authoritaccm feci, theies hasce publicando: neque tibi
causa fuit, cur de ea re me accusares. Posscm grauius de i-
sthac accuiatione tua dicere: sed id dono concordia & du-
ritati,quemadmodum quoque in publica dilputatione, ho-
noris tui,quam mei pudoris maiorem rationem habui. Sed
ita ingenium & lententia Academia: alijs esse videbitur, vt
sunt theses istx,quas publicani: meum autem propositum &
consiliumtu quidem esse dicis, durum verbum Condemna-
tionis in nouo Corpore doftrina’ retinere, & authoritatem
mihi arrogare condenandi alias Ecclesias.Ego vero nego, &:
constantissime & verisslme nego, hoc meum fuissepropoii-
t£i: neq.si instituti mei ratione ijs, quibus debeo, probauero,
metuedum esseputo, vt male de Academiaiudicent,quibus
idem ingenium, eademque sentesia esse videbitur, quod in-
genium & qua? lententia est mearum thesium. Dicam igitur
de coniilio & instituto meo:& dicam ea, qua; & apud D.De-
canum priuatim,& oftauo Martij,quum theses meas in Aca
demia explicarem, publice sum professus. lam diu animad-
verto eos,qui de acerbitate Theologorum nostra? tempesta-
tis conqueruntur,eo sensim delabi, vt no modo acerbitatem
illam Scconuitia reprehendant, qu.r a falsam sententiam
defendentibus verisimile est magis effundided ne modestam
quidem & moderatam errorum refutationem & damnatio-
nem a?quo animo patiantur. Animadverto etiam,quid hinc
consecuturum sit,imo quid quotidie cosequatur: & animad-
uerto,etsi valde speciosa est huiusmodi oratio,nullam tamen
neque fuisse, neque esse polle pestilentiorem Ecclesix erro-
rem, quam hunc ipsum, qui charitatis falsa veste sele induit,
& gratissimo Concordia: nomine palliat. Quamdiu enim
absentiam reie&am esse harum thesium publicationem di-
cere potes,quum luo & legitimo tempore fatla iit. Ergo ne-
que contra bonos mores, neque tontra Academite & Sena-
tus authoritaccm feci, theies hasce publicando: neque tibi
causa fuit, cur de ea re me accusares. Posscm grauius de i-
sthac accuiatione tua dicere: sed id dono concordia & du-
ritati,quemadmodum quoque in publica dilputatione, ho-
noris tui,quam mei pudoris maiorem rationem habui. Sed
ita ingenium & lententia Academia: alijs esse videbitur, vt
sunt theses istx,quas publicani: meum autem propositum &
consiliumtu quidem esse dicis, durum verbum Condemna-
tionis in nouo Corpore doftrina’ retinere, & authoritatem
mihi arrogare condenandi alias Ecclesias.Ego vero nego, &:
constantissime & verisslme nego, hoc meum fuissepropoii-
t£i: neq.si instituti mei ratione ijs, quibus debeo, probauero,
metuedum esseputo, vt male de Academiaiudicent,quibus
idem ingenium, eademque sentesia esse videbitur, quod in-
genium & qua? lententia est mearum thesium. Dicam igitur
de coniilio & instituto meo:& dicam ea, qua; & apud D.De-
canum priuatim,& oftauo Martij,quum theses meas in Aca
demia explicarem, publice sum professus. lam diu animad-
verto eos,qui de acerbitate Theologorum nostra? tempesta-
tis conqueruntur,eo sensim delabi, vt no modo acerbitatem
illam Scconuitia reprehendant, qu.r a falsam sententiam
defendentibus verisimile est magis effundided ne modestam
quidem & moderatam errorum refutationem & damnatio-
nem a?quo animo patiantur. Animadverto etiam,quid hinc
consecuturum sit,imo quid quotidie cosequatur: & animad-
uerto,etsi valde speciosa est huiusmodi oratio,nullam tamen
neque fuisse, neque esse polle pestilentiorem Ecclesix erro-
rem, quam hunc ipsum, qui charitatis falsa veste sele induit,
& gratissimo Concordia: nomine palliat. Quamdiu enim