Sylloge commentationum theologicarum (1.1800)

*70 Attinion; quatenus discipl. rei chv.
piis meditationibus patefacto et munito, pende-
re. At enimuero facilius erat et rationi indagi-
nis altioris impatienti accommodatius, aeui pri-
sci effata et instituta inani obsequio amplecti,
iram numinis statutis precibus cultuque splendi-
do delinire et Vindictam eius victimarum sangui-
ne auerrqncare, quam sapientissimam Dei natu-
ram contemplando assequi moresque sanctiilimae
eius voluntati attemperare. Quare factum est,
vt cultus diuini apud populos antiquos auctores,
imperium ciuile affectantes, rei publicae simul
habenas capelserent, legibusque suis, arbitrariis
interdum nimiumque seueris, numinis iusTum
et auctoritatem praetexerent. Hac ratione se-
curitati publicae et necessitati hominum morali
consultum ibant antiqui rei publicae moderato-
res; neque sefellit ilios exspectatio, vsque dum,
succesfu temporis inueterata et prossigata prio-
rum legum obseruantia, alius successisset religio-
nis publicae imperiique ciuilis emendator et vin-
dex, qui nouum rerum ordinem constitueret et
ssecteret.
Hanc fere numinis summi cognitio et cultus
sibi induerat faciem, quum Iesus Christus nouam
camque meliorem doctrinam coelitus hominibus
adferret. Cuius quidem doctrinae summa eo spe-
ctabat, vt sixrrfxetav tov Beov (Matth. VI, io.
XI, 12.) > cuius ardentissima exspectatione deti-
nebantur Judaei, iam in terris adparuisfe doce-
ret. Istud quidem regnum coeleste, hucusque
temere ad splendidam regni ciuilis gloriam ad-
um-