Sylloge commentationum theologicarum (1.1800)

32& Guvlitti anlmaduerfiones
In eo Genes. loco, quo potentia gentis To-
sephi a Iacobo morituro praedicitur, ipseque
gentis auctor filio rami, li. e. surcuio, compa-
ratur, ad fontem polito, qui ita augetur et cre-
icit, vt tandem rami in murum (sc. horti) sur-
gant h. e. longe iateque se diffundant; in il-
lo igitur loco Gen. LIX, 22. verba Hebraica
rnya nto rna p rpf ma ja
~ *hv ab Alexandrin. mire versa sunt: vi6f
itv'£epevcs lwarv\(p viog Y\v^sfA,?vog px Qikccrcg,
tnog [ix vecDTCcrcg tt(>og ps civa^ypov. Mihi
quidem videntur 1) legisse PPS ferens, profe-
rens i. e. soecundus, pro jV'2 , quod dicitur
pro mN3, extrita litera N ; atque ita etiam On-
helosus interpretatus est: '\50v1 2) quum
py -* *hy, ad fontem, vertant psAoncg, Gro-
tio legiste aut in suo codice vitioTo habuisie vi-
dentur p^y cxcelstts , atque adeo admiratione
et inuidia dignus. Sed fortassis verior ratio eifc
haec, quod py oculas vel olim vsurpatum suerit,
rei vsurpari putauerint de inuidia, quum i fi a
animi cupiditas oculis maxime prodatur; vnde
3psum Latinorum voc. inuidiae ductum. Certe
U. Sam. XVIII, 9. siy vel pi? est invidens; efc
apud Arabas, st Golio sides habenda est p. 1682.
5 . "■
est, intento et maligno asficiens oculo>
5 > ^
et U}-a_c est, multum asficiens aut petens ma-
ligniore oculo. Etiam in N. T. Mare. VII, 2.2,
G(p$0ihtios Ttovr^og oculus malignus nil est nift
imii*