Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

IO

Henke, codicis Vffenbachiani,

Sic et ovrag (posie^cv pro ovtm C. XII, 2r. In
vocalibus simplicibus ac duplicibus discernendis
curiosum valde reperias nostrum; bis tantum
C. IV, i. loxA pro boy.ti, et C. XIII, i i. eigQe-
%eTe pro eigOspsr»i, quamquam vtraque haec
lectio ex communi fere librariis Graecis, pro-
nunciatas cum scriptis literas commutantibus,
negligentia haud necessario orta videatur. Ab-
sunt omnes distinctiones minores , praeter pun-
ccum , quod promiscue ponitur nunc in apice,
nunc in media, nunc et in ima linea, ita tamen,
vt in ima plerumque idem sit, quod nos comma
vocamus, (Grammatici veteres into^iypr/jv voca-
bant,) in media, [/asty] colon referat,
et in summa, sententiae finiendae inseruiat (ts-
Asi» Vnico tantum loco occurrit si-
gnum interrogandi C. III, 17. post s^jucoj.
Verborum compendia fere nulla; nisi quae faci-
le expleantur et saepe recurrant, vt IC 5 KN5
ANOCj CPIA, IAHM , pro 'Irircvg 5 xvgiov,
uvSoojttcc , cfce)Tn^iXj ’l?povcro(,XYi fA, et quaedam
talia, in exitu versuum, vt.xyysX.
Antiquitatem codici suo canam vindicabat
Vjsenhachius, neque immerito. Manu enim
sna margini haec ad seri psit: Mjl. hoc fragmen-
tum feptimi vel octaui feculi ep, fi sides optimo
horum indici, Montfauconio, Palaeogr. Gr.
Lib. 111. Cap. .25. vbi p, 224- huic fcripturae
s. characteri specirnen codicis, quem Montfau-
conliis inter antiqui [fimos omnium codices iure
V nume-