Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

II

receusus criticus.
numerandum. cenfet, RR. PP. Jesuitarmn col-
legii Ludonici Magni, ad amufsmi concordat
atque respondet. Atque alia quaedam seripturae
Graecae specimina quae Iosephus Blanchinus
euangeliario sao quadruplici adiecin i consimi-
lia etiam in iliis, quae modo de spiriftium ac-
centuumque lignis aliisque minutioribus dicta
sunr, ostendunt, seculo ad minimum nono per-
seriptum fuisse nostrum codicem k ,. N oue p c
spernendum 1'ummae antiquitatis indic :um e it.'
quod duabus columnis constant paginae od
rarum e It sequiorum temporum codicibus vure-
cis, vetustisTimis vero cum Alexandrino aliisque
celeberrimis, quos Montfauconius, Bimichhms.
alii recenluerunt, atque homiliarum Ioannis
Chrv
i) Conf. in primis tabulas T. I. posl pag. 492. et 505.
positas.
k) Specimen codicis, qui canones Ephesinae synedi
oectimenicae recenset, et quem Bodleiana sei > it
bibliotheca, exhibet Thom: Rjke, Armiger, libro
sd illnltrandas antiquitates librarias egregie facto,
cuius vsum bene nolentiae EJc.hcxburgu V. Cl. de-
beo: The Origin. and Progrcfs of IV.nting ((.oiu!.
1784.4 ) tab II. Illum ait (pag 75.) seriptum
esse anno 904 vel 905. Quoad literarum figuram,
aliquatenus comparari potest cum noslra codice;
eo tamen differt, quod verba lingula spatio quodam
disjuncta reddat Nec facile quaequam aetatis tam
serae reperiatur seriptura, quae ad nostram illam
proxime accedat; qui autem ad seculi septimi et
octaui aetatem adsurgant, codices permultos sane,
noslro simiies, fore puto, dum superessent modo
permulti.