48
Irw Konynenburg
De scriptorutn ecclesiasticorum auctoritate
diuerso plane modo sensisse, neque illam eo, quo
adhuc inter quosdam theologos valet, habuilTe
pretio, nemo miretur, quum et ipse, quam in-
certa sit historicorum fides, quam ferax illorum
ingenium, in contaminanda veritate mendaciis,
in inquinanda bonorum fama, nec non in per-
nerse detorquendis, mutilandis, ac perfide mu-
tandis aliorum verbis et opinionibus, quotidiano
rerum vsu esset edoctus. Affectuum et praeiu-
dicatarum opinionum, in obnubilanda veritate,
imperium quum optime ipsi esset exploratum,
iam omnium, qui ab eo discreparent, errorem
fraterno modo tolerare, summa ei fuit officii re-
ligio, eamque tolerantiam omnium virtutum fa-
cile principem esse putauit.
Acriter eum saepius aduersarios perstrinxis-
se, sacrasque de religione quaestiones iocose ni-
mis tractasse, nonnulli homines maleuoli clama-
re haud veriti sunt. Verum enim vero, si sin-
gularem Episcopii respiciamus humanitatem, cu-
ius specimina dedit nequaquam dubia; si ius,
quod vnicuique competit, se defendendi, et quod
noster quoque sibi , quo par est, studio arroga-
uit; si serium eius in bona Remonstrantium cau-
sa defendenda ardorem animaduertamus ; si tan-
dem cogitemus, quot contentionibus atque al-
tercationibus fuerit immissus, quot persecutio-
nibus et acerbitatibus expolitus, satis, ni fallor,
bisce obtrectatoribus responderi, nostrique cau-
sa
Irw Konynenburg
De scriptorutn ecclesiasticorum auctoritate
diuerso plane modo sensisse, neque illam eo, quo
adhuc inter quosdam theologos valet, habuilTe
pretio, nemo miretur, quum et ipse, quam in-
certa sit historicorum fides, quam ferax illorum
ingenium, in contaminanda veritate mendaciis,
in inquinanda bonorum fama, nec non in per-
nerse detorquendis, mutilandis, ac perfide mu-
tandis aliorum verbis et opinionibus, quotidiano
rerum vsu esset edoctus. Affectuum et praeiu-
dicatarum opinionum, in obnubilanda veritate,
imperium quum optime ipsi esset exploratum,
iam omnium, qui ab eo discreparent, errorem
fraterno modo tolerare, summa ei fuit officii re-
ligio, eamque tolerantiam omnium virtutum fa-
cile principem esse putauit.
Acriter eum saepius aduersarios perstrinxis-
se, sacrasque de religione quaestiones iocose ni-
mis tractasse, nonnulli homines maleuoli clama-
re haud veriti sunt. Verum enim vero, si sin-
gularem Episcopii respiciamus humanitatem, cu-
ius specimina dedit nequaquam dubia; si ius,
quod vnicuique competit, se defendendi, et quod
noster quoque sibi , quo par est, studio arroga-
uit; si serium eius in bona Remonstrantium cau-
sa defendenda ardorem animaduertamus ; si tan-
dem cogitemus, quot contentionibus atque al-
tercationibus fuerit immissus, quot persecutio-
nibus et acerbitatibus expolitus, satis, ni fallor,
bisce obtrectatoribus responderi, nostrique cau-
sa