Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

162 Eifenlohr : argumenta ab apotog, fec. II.
aduersus Deorum defensores in primis inllru-
Gtam, haud incommode ad i piam etiam Christi
daemonum victoris de Deo doctrinam trahit 1).
Alterum est jilud de tejUmonio animae sumtum,
quod et in Apologetico m) vbi christianae reli-
gionis de Deo doctrinam exponit, et in lingula-
ri elegantissimo libello latius explicat. Qui cum
animaduertisiet, quam parum valeret argumen-
tum illud, quod Apologetae magno doctrinae
apparatu e philosophorum poetarumque consensu
petere Colebant, gentilibus non adeuntibus Cliri-
stianorum literas n) suisque ipsorum scriptori-
bus , quos il'i testes aduocabant, alias probatil-
simis et lectislimis fidem derogantibus, nouum
illud meditabatur ilio commodius. Dei igitur
veri notitiam animae ab ipsa natura inlitam esle
probat ex communi, qua illa se prodat, homi-
num Termone vlitatisque loquendi formulis:
Deus magnus, Deus videt cet. Iplius vero,
quem Chriftiani colunt i. e. vnius veri Dei, non
diuinitatis tantum cuiusdam existensiam eiusrno-
di, quas vocat, animae eruptionibus °) Terti
lianiim demonllratam voluisse, praeter alia et
inde adparet; quod illis Deum , non Deos, et
Deum
i) Jjjolcg. c. 23. p. 66. infr. c-t 67.
m) c. 17. p. 47 sq.
n) l. de teli au. c. 1. p. 28. tantum abeft, vt iiojhis ■
literis annnant, ad quas nem» venit, iti/i tam C t/i-
Jiianus.
c) 1. c. c, 5. p. 3iJ‘