Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

i g6 Eifehlohr: argumenta ab apolog. fec. 11.
ts; (piKstMS-eis Ivvcltui cLvtvj v\ hfictrig tojv
<7r^oKv*,lrF(pfe)vj)|M,ev(>JV 'n^ct.yuoiTtav, '/«( r^yj
ceryipnr[jlsvcv exdiSytrxe v cvrug aXuSei eivou
76i ol c&vTonv xsxngvy/uevx tv?pi ts %^&)Vft)V ««i
sta^cDV rctiv tt^o x.«t«kAuctju,<* rei.
Hac vtuntur luftin M. k), Teophilus i), TVr-
tuliiantis m). Illustrem.Afri iocum adduco:
Idoneum opinor testimoniupi diuinitatis. ve-
ritas diuinationis. Hinc igitur apud nos su-
turorum quoque fides tuta ell, iam scilicefc
probatorum, quia cum illis, quae quotidie
probantur, praedicebantur rei.
Occurrunt denique argumenta et alia minoris
grauitatis a lingulis maxime delibata qualia sunfc
argumentum a miraculis repetitum, quod cum
luflino n) Tertullianus °) supra memorato qua-
li cognatum subnectunt, et momentum quod
Theophilus p) humili prophetarum sorti cum
ipsorum scilicet sapientia comparatae, Tatia-
nus q .• ipsius materiae, quam tractant, excel-
lentiae, idemque cum lussino r) simplici illo-
rum
k) Apol. I. 52. p. 73.
l) ad Aut. 1. 11. 5- ?- P 355.
m) Apolog. c, 20. p. 52.
n) Dial. c. Tryph. 1. c.
o) Apolog. c. 18- p- 48 sq.
p) ad Aut. 1. .111. §. 35. P- 374.
q) Orat. §. 29. p. 267.
r) Cohort, 3<„ p. 32.