Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

192 Eiseniohr: argumenta ab apolog, fec. IL
silio, Infimus f) vero nec non Tertullianus g)
diicipuHis norunt illud quidem.» at solum, quasi
interna sna vi parum munitum, contra aduersa-
rios adhibere verentur. Tertullianus, vt hoc
vtat, miraculorum, quibus Iesus eum viuus
tum maxime mortuus ac rediuiuus h) ornatus
erat, non referens i) solum illustrissima quae-
que, sed fidem eorundem historicam confirmare
ltudens allatis ad partem illorum testimoniis ex-
ternis k) haud immemor quidem videtur argu-
menti ad probandam, quam lesu tribuit, diui-
nam maietiatem inde ducendi; lea tantum abesl,
vt illud explicet, vt ne opponere quidem aduer-
sariis atque i piis etiam lesu miraculis recensendis
abstinuisse videatur, nili locum dederit, vel ne-
cessitatem imposuerit inchoata de vita fatisque
lesu narratio. Quam inepfe vero, quam misere
ambo
f) Apol. I. §. 30. p. 6r. cf. §. 23. p. 57. Apol. sl.
§.6. p. 93. »«< vvv. Dial. c. Tryph. §. 69. p. 168.
g) Apolog. c. 21.- p. 57.
h) Quaestioni, cur Christus vitae redditus inimicis
non apparuerit, iam Tertullianus responso satisfa-
cit; quod cum , quantum scio, nec ab aliis Apolo-
getis vsurpatum, nec a seriptoribus, quorum multi
Origenis respoiisum tanquam primum referunt, ple-
rumque memoratum sit, hic subiicio ; Verba sic ha-
bent: nec ille se in vulgus eduxit, ne impii errore
liberarentur, vt et sides , non mediocri praemio de*
stinata, •dissicultate consiaret.
i) cf. Cl. Flugge 1. c. p. 104,
k) 1. c. p. 59.