Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

ad Pfalmos.

281

neque iis, quae sequuntur, satis congruit; etsi
fauere iis videatur vs. 12. Praestiterit interpre--
tari: Si improbi in me inruunt, vt me deuotrent,
h. e perdant. Sic Homerus II. A, 34 lq. dixit:
E! 3'* cv y d)uov stfu/uov Eiptaftoio
te Tcctilocg^ ccXXzg r? Tqfha.g, tcts xev ycAov
e^Mx/o-aup. Cf. Ps. XIV, 4.
Vf. /L. Legendum crediderim: 'rHN^) rinhj
?w ' HNO vnica eft petitio mea, h. e. hoc so-
lum peto a lehoua.
Pfalm. XXX.
Vf 6. TOli? D^n TSN3 tfJH egregia
sententia, quam vulgo non percepilTe videntur
interpretes. Nam momentum in ira eius, et
vita in gratia eius, h. e. momentanea est ira
Dei, et gratia eius per totam durat vitam no-
stram. Ita ^41 t<S QVH, et PjN 700 P$0 ob-
ponitur,
Pfalm. XL1X.
Vf 2. nSn videntur fere iidem esfe,
qui Ps. XVII, 14. dicuntur Dp^n l^no Crnp
D^TD mortales, quorum portio et voluptas in
vita ex huius longitudine fuspenfa efl, vel potius
d^tp np^n -iVnc aut '-iSno quorum portio
in vita, h. e. vita ipsis destinata perennis esl,
longa et beata; nam priscis hominibus, quibus
nondum certa aeternae meiiorjsque vitae poti:
mortem spes , quam christianae religioni debe-
mus, adfuiserat, longa felixque vita summum
S 5 vide-