Sylloge commentationum theologicarum (3.1802)

120 IVolfi de latinitate ecclefiajt.
oratione de legendis cum fructu libris gentili-
um ; con ra ea rumen alii ciuitatis Christianae
principes nimio pietatis studio ducti, et teme-
re inde suspicati, iuuentutem Christianam tra-
ctandis scriptoribus paganis ad snperlHtionem
allici, vel alio modo corrumpi posse , horum
lectionem et ipsi missam faciebant, et apud alios
mirum quantum impedire conabantur. Quam
fententiam 'vt quodammodo firmem, nolo nunc
vrgere fabulam isram , quam et a Wollio no-
stro, reo vuv g’v cillens, nullo auctore addito,
nuper repetitam miror c) , nempe jhtgujiinum,'
(at quantae auctoritatis olim in ecclesia exem-
plum!) limulae, manichaeismi eiuratis errori-
bus,'ad incorruptam Christi disciplinam acce/Iif-
fet, Ciceronis quoque libros, quippe ab euan-
gelica doctrina plane seiunctos . lectu indignos
censuille: cum praeter alia, quae de ista tradi-
tione subdubitare me quidem iubeant, disertus
quidam ipsms Avgvstini locus d) obtlare ei
videatur, quo ita de interdicti illius lulianei
atrocitate loquitur, vt, quale ipse pretium au-
ctoribus paganis , adeoque nominafeim Ciceroni,
flatuendum putarit, facile appareat. Neque
plus
c) in §. VIII. Dissertat. Critic. de eo, quod pulchrum
eji in Ferfione Cajlelliotiis , quae loco praefationis
proposita legitur huius Versionis editioni. Lipf. 1728.
d) de Ciuitate Dei lib XVIII. c. 52. vbi dicit: “an
ipse {hiUanus} non cjl ecele/iatn persecutus, qui Chri-
si anos liberales literas docere ac diseere vetuit ? ”