Sylloge commentationum theologicarum (3.1802)

Faber: de templorum

326
dubium vocare ausus est. Et saeculo quidem I.
eos in priuatorum hominum aedibus conuentus
su o.s (aeros habuisle patet, praeter alia loca, ex
Coi. IV, 15. da-noio-aerds t&s ev hctolhxeioi dhK-
<$%<; xut NvpCpxv xou xar’ chxcv civrts ex-
xArjcnav, et Rorn. XVI, 3. et 5.
irgio-xihhoiv xou «xuAccv — 5ceti ryjv xxt’ cuxov
dvroov exxAvjT£fitv. Mature tamen videtur esse
factum, vt, quoniam immutabilem locum et
conttantem stmetiorum conuentumn postularet
necessitas, Equidem menlae et scamna pro for-
tuna iilorum temporum huc, illuc transferri
commode vix poterant, ex priuatis illis publi-
cae quodammodo aedes flerent, vsque eo, dum
siue indulgentia imperatorum ac praesidum, siue
eorundem lege quadam ad peragenda sacra ab
iis aedificia vsibus sacris tantum destinata et ab
omni profano commercio longe remota consti-
tuerentur. Atque hoc quidem IV. demum sae-
culo tum propter feliciorem, qui tunc temporis
oriebatur rerum christianarum statum, tum pro-
pter silentium superiorum temporum contigisie
Christianis constans ac perpetua fere omnium
introducta opinio est. (Io, Ge. Walchii antiquit.
eccles. p. 5, it. Baltas. Bebelii antiquitates ee-
cles. p. 847*) Non defuerunt tamen, qui exi-
mio illo Christianorum huius saeculi IV. in aedi-
ficandis exornandisque templis suis pulchritudi-
nis sensu et qnasi luxu, qui vnde tam subito il-
lis extiterit, parum intelligerent, commoti at-
que historiae quoque testimoniis confirmati ad
alteram