Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

Synodi Palmaris.

8?

in causis etiam ecclesiasticis regis interdum aa-
ctoritatem requirebant, qua nihil prius antiqui-
usue agnoscerent. Hoc ita eile, Synodi Pal-
maris liistoria praeclare testatur. Symmachus,
ep Rom. accusatur apud Theodoricum, cinis
apud regem et summum iudicem, legitima sane
ratione; neque hoc nomine quisquam Symma-
chi aduersarios reprehendebat. Rex autem, qui
legum ecclesiasticarum satis gnarus non eiTet,
ideoque ipse decernere noHet, S)7nodum eon-
uocat, eique ius et potestatem committit crimi-
nis cognoscendi, deque Symmacho sententiam
serendi, (v. Praeceptio regis IV.) Ipse diem
conuentus praescribit, et in omnibus obsequen-
tes habet episcopos , qui etiam, ne quid line
eius auctoritate saciant, eum semel iterumque
per legatos consulunt. Qua in re inprimis me-
morabile est, efc ad summassi rei ecclesiasticae
poteftatem regi vindicandam pertinens, quod
accidit statitn in principio Synodi, cam Sym-
machus, antequam causam diceret, Visitatorem
remoneri amiffasque ecclesias sibi re si tu i vellet.
Ibi etiam perspicue declararunt Italiae episcopi
et exemplo suo probarunt, parendum regi ma-
gis efTeJ, quam Pontifici Romano. Neque enim
in huius voluntate acquiescont; sed ad co*nmu-
nem dominum efc regem se conferant , cuius ar-
bitrio iudicioque rem committant. Ille vero
quiequam tale fieri ante peractum indicium ve-
tat , et Petri successorem cum accosatorsbic.s su is
disceptare, pro que se d icere apud Sv n odum sta»
F 4 bet.