Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

9 g Nitzsch: hi foria erit.
vero Alexandro est hoc, et veritas interpreta-
tionis agnoseenda, quam etiam confirmat similis
locus in Relat, Epp. qui cum sit ab ipso vel
praetermissus , vel, consulto relictus, ob insi-
gnem perspicuitatem hic asserendus videtur. In
ea enim episeopi, cum regi causas commemo-
rant, cur absentem Symmachum damnare non
sustineant, haec addunt: maxime quia res noua
est, et pontificem ifius /'edis apud nos audiri,
milium conssat exemplum, (p. 466. E.) Iam
si locum cum priore illo conferamus, facile in-
telligimus-, minorum nomen ad Italiae tantum
episeopos pertinere, eosque videmus et ante
Synodum fere dubitasse cognitionem de Sym-
macho suseipere, et postea timidiores in causa
judicanda fuiffe, quod nullum talis iudicii exem-
plum meminissent, seque inferiores episeopo
Rom. intelligerent. Concedimus ista et vera
esse agnoseimus, sed quomodo rem demonstran-
dam conficiant, non assequlmur. Episeopi non
habebant ius proprium de Symmachi crimine
cognoscendi. Esto. Nonne rex habuit, apud
quem accusatus erat Symmachus? Nonne rex
iudices dare poterat, quos vellet? At sua spon-
te se subiecit Synodi iudicio, ajfectu purgatio-
nis culmen humilians, (p. 459. E.) Immo de-
buit culmen humiliare, et iubejite rege. Synodo
se submittere: quod argumentis non eludendis
me demonstraturum confido. Primo enim tota
Synodus pendebat ex auctoritate regis, non
Symmachi. Di serte rex (Praecept, IV.) ait, se
ponti-