Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

116 Wols: de agnitione etlipseos

gantiam et ornatum k), vel denique grauita»
tem l) referantur, audientium ingeniis vtique
; ■>,* \ ( com-
ptate quamlibet sententiam. (evvrofitx ht tv&v
ayti.')
k) Vtrumque boc seriptorum vett. in frequentandis el-
lipsibus consilium arcte cohaeret cum eo, quod
jnodo nominaui. Omiserunt enim ilii creberrime
particulas atque voces alias, quae, vt Svetoniv$
in Augujlo c &6. ait, detractae quidem aliquid ob*
(curitatis asserunt, /ed gratiam tamen augent. Huic
judicio couueuienter Lambertvs Bos in I c. Haud
parunt, inquit, talis omiffio ornamenti affert Unguas„
i\am quanto plura mtelligcnda relinquuntur, tanta
ornatius et elegantius ea dicuntur. Eandem elli-
pseos vim laudant Perizonivs ad Sanctii lib. cit,
p. 527. et Eknestivs in Init, rhetor. F. II. c. H.
5- 307.
l) Huic consilio et efsectui maxime accommodata esz
ellipsis, quae rhetorica nominatur, non tantum ab
oratoribus, sed etiam a poetis aliisque auctoribus
vsurpari 1'olita, qui, dum vel ipii animo plus mi-
nus commoti dicunt, aut seribunt, vel alios qua-
cunque re similiter assectos loqui iubent, verba
quaedam omittunt, quae vox vel vultus et ge/tus
Soquentium plerumque supplet. Cf. Ier. Mark-
landvs pojl Euripid, Supplices p, 287. 88« et Cei,
Beckivs in Commeat, cit. p. CII1. Homerum qui-
dem aliosque poetas graec. mirabundis ct iratis,
itemque timidis ac dolentibus, nec non blandilo-
quis orationem abruptam aut lacuuosam saepe sic
tribuere, vt eos aliquanto grauius et efficacius Io»
quentes inducant, satis notum, atque iubinde ad-
monitum e It ab Evstathio, v. c. ad l/iad. A.
f, 1x2, lin. 5. p. 129, liti, 30, B, p. aoo, lin. 35,