Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

I«jO Wols: de agnitione ellipfeos
Vt, quibus in locis ellipsis assumi, atque ad
hanc
Praecipit cap I, 9. 10. Apostolus hoc:
e uie\(pos 0 rxnnvts h rui vyti 0 ii irXxitos
Iv rtj ru.1t ivnvu t*vrx, lam qui verbum xuu%x<7$u
ad vtramque orationis partem referunt, ii vel con-
iiciunt, commendari diuiti Cbrishauo laeti-
tiam siue gloriationem de fortunae suae vilitate, cu-
ius coniecturae iam meminit ignotus Auctor Com-
mentarii in Threnos, olim Hieronymo tributi f vel
Ideo eundem Chrilhaqum iuberi opinantur iioi gra-
tulari, quod ita affectus animo sit, vt diurnarum
fiiarum jacturam, religionis cauisa forte faciendam,
serre ac pati queat: quae eit Semleri opimo in
paraphrafi huius epijiolae; vel denique verbum
Mxv%i9$t» post yoces rv rant voocei xoti ita repe-
tunt, vt ei genericam notionem jaepe ac diligenter
aliquid cogitandi et commemorandi adicribant: quam
notionem Viri b>. Ven, Carpzovivs in beptenar.
epiji. Cathol. p. 59. et Schlevsnervs in Lex. sub
h v. hic obtinere cenleut. Aliter vero i i luci lpium
Apostoli praecepium explicant, qui ab eo per xps
ft!VTtn/u.ov omissum esse credunt aliquod verbum,
rw contrarium, lectori et interpreti 1 lip-
piendum. Supplemt igitur iam Oecvmenivs ad
h. 1 verbum , fortunatis hoc injungi
ratus, vt cogitanda opum iuarum fragilitate pude»
fiant potius, quam gesliant. Alii contra, tali co-
gitatione non pudorem, sed timorem aut verecun-
diam et modestiam effici debere arbitrati, tnaJue-
runt hic (p.sitloSto aut ruitu ioSu subaudiri. Ac
priorem quidem rationem qui amplectuntur, ii
comma 10. sie reddunt, vti Morvs nosier in prae-
lectionibus in epiftul lacobi et Feti i, a Pi. Reu,
Car. Avg. Donato editis, (Lips. J794.) Fer-
innatus metuat (.s. aoleat) mijeriain Juam i, e. immi-