Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

£44

JValch: de pietate

uicus nomen illud acceperit, certo definire non
ausun. Id exploratum est, non solum in an-
nalibus; sed etiam in aliis vel publicis moni-
mentis, haud longo temporis interuallo post
mortem Ludouici interiecto, nomini eius con-
slanti fere vsu pii vocem additam fuisse. Nec
obscure id his epitaphii, quod post Petr. Pi-
thoevm, Andr. dv Chesne, Caes. Eggas.
Bvlaevm, Io. Philipp. Vorbvrgivm, Io.
Henr. Boeclervm , Io. Frid. Pfeffinge-
svm, Bvrc. Gotth. Strvvivm doctisstmi in
Gallia monachi, Benedicti regulae adstricti e),
exhibent, verbis signiticatur:
rex Ludo ni ens y pietatis tantus amator,
. quod pius a populo dicitur ex titulo:
quod Leo OJUenfis s) confirmat: Ludonicus,
inquit* imperator, qui cognominatus eft almus;
vel Janctus. His alia accedunt testimonia scri-
ptorum, qui aetate cum Ludouico coniuncti
fuerunt eoque superstite, ingenii fetus exclu-
serunt, in quibus pietatem Ludouici commen-
dant, Lrmoldvs Njgellvs g);
rex
e) iiijl. Utt. de la France tom. IV. p. J87* Discrepat
ab illo carmine aliud epitaphium Ludouici pii, quod
Steph. Bvlvzivs tom II capitular. reg, Frtvsc.
tom. II. p. 1565. in lucem produxit. In vtroque
tamen Ludouici pietas celebratur et jn Baluzictno
tioster nulli pietate fecundus dicitur.
O libr. I. chron. Cassin.. cap. 16 p. 14°-
g) carm. de rebus gejlis Ludouici pii, quod Lvdov.
Ant. Myratorivs tom. II. fcript. rer, ltal. part. 2.