Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

Lndouici Pii.

I
247
Io. Mabillonivs q) et Antom, Pagivs r)
aperte id negant et ad confirmandam hanc opi-
nionem m.3xime ad antiquum codicem commen-
tarii in Donatmn, a Smaragdo relicti, secu-
I9 nono manu exaratum , prouocant, vbi Sma-
ragdi doctrina de nominibus grammatica ita
illustratur, vt cognomen prudentis Ludouico,
non pii tribuatur. Huic tamen argumento
probandi vis deesit; nec disfiteri posiumus, con-
seruata nobis esie varia antiquitatis monimenta,
quae contrariam sententiarn, si non certam;
probabilem efficiunt. Io. Mabillonivs $')
dedit eiusdem Smaragdi abbatis. qui anno cir-
citer dcccxx. ex hac vita migrauit, epitaphi-
um, in quo haec leguntur:
quum pius imperii Ludouicus inra teneret,
Smaragdus viguit, iflius abba loci.
Insignis inprimis conseruata nobis est diploma■*
tum Ludouici multitudo, vbi in desiniendis
temporis notis; aut lignorum subscriptionibus
pinsi immo piisfimus vocatur Ludouicus.- Sci-
mus vero, huiusmodi litteras iusta probandi vi
carere, ideo quqd non solus Ludouicus; sed
'•/ etiam
q) in anabett. p. 358- edit. quaeParis; ann. mdccxxiu.
prodiit.
r) critie. in annal. Baron. ann. occexiv. §. 23.
toni. III. p. 480.
s) annal. orci. Rened, libr. XXVIII. 91. tom. II,
p. 45L V '•
Q 4