Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

Watcli: de pietate

.250
Nummos hos cusos esse, quum Ludouicus su-
peresset, fupra omnem dubitationem positumv
est; nec fieri potesl, vt de honoris titulo, qui
aliorum sit communis, hoc loco cogitemus,
Quamuis enim id ipse Blancicivs susDicari vi-
deatur b); nec dissiteri velimus, priscos Hispa-
noriim reges exemplo atque imitatione impera-
torum Romanorum , splendidissiraps pii, felicis;
victoris et triumphatoris titulos sibi in num-
mis arrogasie; id- m tamen in Francorum regum
consuetudinem incidisie, sirmis argumentis
probari nequit» Id quod contrarium est re-
ctius colligitur, quum omnium, qui ante Lu-
douicum Francis imperauernnt, nummi pr aeter
regis; aut imperatoris et; rariori tamen vsu,
augussi nomen, honorisicam pii adpellationem
haud admittant; nec succeslores Ludouici de
instituto hcc maiorum quid immutarunt, exce-
pto Lothario, cui in vnico nummo c) idem pii
elogium eo Conlilio tributum fuisie, credimus,
ne patri impar videretur.
Vtcumque ergo sit; id tamen certum eft
atque expeditum, Ludouico nosiro insigne pii
e’-: jium in historiarum monumentis conflanti
fere mille annorum vsu tribui. Nec obscyra
esse
b) in trahe hiftarique p. 60.
c) apud le BlaXc dict. loc> p. 113. mrn. 10. et in
differt, memorata p, 41. mtm. 9 et Io. Hevwan»
bvm, virum confultissimum, tab. VI. commentar*
ds re cUpl, sddita»