Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

4$ Hailmb&g: de refnrrscHons.
cumque nec auersatum n).

2$.
n) Nec tue auerfabitur. "'ii ®st qui autr/aiur, qui
pii emis ejl: Originaria verbi TlT hgnificatio est jn
slexu torto, vnde in Hamaza :
“■Est nobis hasta Rudeinitica rigidissima,
^ O x
islyisiexa (nempe ad vulnus) , quique por*
tat eam item inflexus «sa k\, (nempe ad vui-
s,nerandum).” ^ -
Conf. Ger. Kuypers ad Carmina .Ali ben Abi Taleb.
p, 140. Inde ""HT est dessectere ad aliquem visi»
tandiergo, adii e aliquem, visitare; deslectere, de*
clinare a vero, adulterare, mentiri; deflectere, auer»
tere, abalienare se ab aliquo, reiicere, sastidire
aliquem. Conqueritur autem lobus in anteceden*
tibus se ab amicis et cognatis suis esse reiectum et
Cassiditam,
Nimirum in vsu fuisse obseruandum est apud an-
tiquistimos populos quoscumque, quemadmodum et»
jam apud Hebraeos, vt cognato illatas iniurias
proximus vlcisceretnr; bine lobus quem circumua-
gae gentes populauerant, quemque nemo defende-
bat, fiduciam suam testatur, fore vt vindicaretur
tamen, vt inimici eius punirentur, vt iudjce et
vindice Deo viup, qui non , vt cognati lui, illum
auersaretur, jus suum obtineret. Eiusmodi vindex,
etiam cui exempli loco ius erat occisorein proximi
sui, vbicumque illum leperiret, occidendi, isto
vocabulo venit, quod heic apud lobum com-
muniter rederaior reddituri Suethice stilo forenst
Mdlstncm, Mdhugonde , dicimus, vi potius iurri
um defensor sg« a<js§rt©r heic iutdligendur Iit, quans
ptdemtsr.