Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

£o Nitz/ch: de discrimine
fide seruili ad eam amplectendam ? DL.~rc enim
reuelatio ab ipsa gratia, sient res iigniflcans et
commendans a re signifieanda et commendanda,
item vt res historica et experientiae obuia a me-
re jntelligibili; itaque doctrina de reueiatione
argumentum desiderat historicum et politinum,
quo non opus habet doctrina de gratia, in se
spectata, quanquam fieri potest, vt et ipsa for-
mam historicam accipiat ab reueiatione, per
quam declaratur et commendatur, idque acci-
disse conslat christianae. lamii quaeritur, an
]esus de reueiatione ea docuerit,- quae libere
probari pollent et disciplinae religionis didacti-
cae conuenirent, diseernenda est, quantum sieri
potest, doctrina eius de gratiae declaratione, a
doctrina de gratia ipsa, quanquam vtraque, vti
iam monuimus, ab eo fere coniunctim proposita
est. Nam et ipsum dogma illud primarium, le-
sum esse Messiam, vtramque continet, quoni-
am indolem ipiius gratiae, quam quidem signi-
ficat, vt vidimus, nominando eius diuino inter*»
prete significat, atque ita simui docet, gratiam
Dei per illum Iesnm certo quodam tempore di-
uinitus declaratam esse, Sed diseerni tamen a
nobis potest vna doctrina ab altera, cum non
obscurum sit, quid ad ipsam gratiam, et quid
ad dininam eius declarationem necellarium sit.
Plurima igitur, quae lesus de se ipso docet,
proxime referenda erunt ad doctrinam de exter-
na gratiae reueiatione; cuius doctrinae summa
separatim ab eo exprimi videtur tum, eum di-
cit,