Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

legislationis et inJUtut. div. 31
cit, Deum amore generis humani misisse Filium
suum; h. e. effeci sse, vt diuina de hoc amore
institutio locum haberet et summam auctorita-
tem inter homines acciperet, Io. III, 16.; item,
cum dicit, homine natum, qui iam in coelo
versetur, hac in terra extollendum atque illa—
lirandum esse , et illustratum iri, qua formula
lesus saepe vtitur apud Ioannem, (Gap. III, 13.
14. XII, 23. XIII, 31. coli. VI, 62. VILI,
£8’} ad significandum insignem, quem mors
iplius allatura esset, operis sui successum, libe-
ram scilicet eandemque publicam nec vnquam
interituram summae dignitatis suae agnitionem.
Eiusdem generis sunt loci, in quibus de summa
dignitate et in omnes homines potetiate libi vel
deslinata , vel iam tradita , et vsque ad sinem,
rerum sibi vsurpanda loquitur, Io. V, 22. 23.
XVI!, 2. Matth. XXVIII, 18-20. Quaeri-
tur itaque, an hoc dogma de diuina lesu excel-
lentia et dignitate ita sit commparatum, vt li-
bere probari, et eius quaedam necessitas mora-
lis inteliigi ac sentiri possit? Hic iam apparet,
quantum prosit distinctio gratiae ipsius ab eius
reuelatione, ad promouendum doctrinae vsum
communem et publicum spectante. Nulla ne-
cessitas huius dogmatis inteliigi potest, si refer-
tur ad ipsam gratiam; sed. diuina gratiae reue-
latio sine eo ne cogitari quidem potest; id quod
alio loco f) iam pluribus demonstrauimus. 'Nam
cmn
s) in Dissertat. : de iudkancUs morum praeceptis in N.
T. etc. Comment, XI. p. 324. sq. it. p. 336, sqq.