Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

legislationis et injlitut. div, 49
bat, nisi sensim et indirecte multa cum cir-
cumspectione, h. e. magis per diligentiorem
Verae pietatis explicationem et per introductio-
nem disciplinae nouae, quam diserte neganda
absoluta disciplinae Mosaicae ssecessitate. Iam
si Iesus disciplinae illius auctoritatem sublatu-
rus, hanc ipsam viam ingredi debebat, non so~
lum euanescit, vti iam ope distinctionis nostrae
Vidimus, omnis materia dubitandi ex eius de
abrGgatione legis silentio petita, sed intelligi
etiam facile poterit ex disciplina et doctrina Ie-
Fu, ipsam disciplinae veteri nomotheticam au-
ctoritatem ita tribuisie, vt hac ipsa de causa mu-
tandam censere debuerit. Hoc refutatis iam
dubitandi rationibus, ad ipsam sententiam pro-
bandam , paucis declarabimus.
Quod attinet ad difciplinant, conslat Iesum
voluisse, vt omnis vis externa omnisque pote -
lias et auctoritas ciuilis ab ecclesia sua abesset;
quam rem hoc loco probare non est necesse,
nosque eam alio loco e) studiose pertractaui-
mus, Iam cum disciplina religionis publica
apud Iudaeos ex ipso legis praescripto ad mo-
dum imperii ciuilis administraretur, Iesus con-
stituenda disciplina ethico-religiosa, re et facto
declarauit, quid de vetere iudicaret, et quare
eam mutandam censeret. Sed eadem res con-
firma-
e) in Dissertat. de judicandis morum praeceptis in I[r„
T, etc, Commentat. VIII. p. 163-1^4.
6 D