Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

legislationis et inJUtut. div¥ g^r
non quatenus cuilibet homini normam volendi
agendique praebeat, omniumque animis inseri-
pta sit, cum ipsum Christi meritum ad promo-
uendam liberalem erga legem Dei obedientiam,
impertiendumque Spiritum diuinum, spectaue-
rit g). Haec sane verissima sunt, atque his pri-
mariis abrogandi caulis, quas Paulus ipse satis
perspicue proposuit, haud dubie inhaerendum
erit. Sed his causis commemorandis pugna
non componitur, sed propius tantum in con-
spectum nostrum adducitur. Non apparet, quo-
modo vna eademque lex partim, amilsa vi dam-
nandi, vim praecipiendi retinere, partim vi
praecipiendi retenta, abrogata dici possit? Haec
prima specie videntur esse aenigmata haud ex-
plicabilia. Nostri quidem maiores, cum per
occationem controuersiae Antinomisticae ad
quaeftionem de legis abrogatione delati eslent,
attributa illa inter se pugnantia proxime ad le-
gem internam, quam Paulus mentis legem ap-
pellat, quam illi tamen a lege morali seripta
non-
jD In Epitome Articulor. F. C. Art. VI. haec legun-
tur:, Credimus, docemus et consitemur: etfi vere in
Chrijlum credentes et fmcere ad Deum conuerfi, a
maledictione et coactione legis per Chrijlum
liberati funt; quod ii tamen propterea non fint abs-
que lege; quippe quos Filus Dei eam ob caufam
redemit, vt legem Dei diu noctuque meditentur, at-
que in eius objeruatione Jefe assidue exerceant, vid.
LL. SS. pag. 595. Adde pag, 718. seqq.
F 4