Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

legislationis et inJUtut. div.

99

narum iniiciendo facta exigit, vt diuina, omni-
bus omnino factis, quorum homo libi conscius
esse potest, normam inuiolabilem praescribit.
Sic autem partim plura poscit, quam homo prae-
stare potest; hunc enim illi factorum perfectio-
sii imparem esse, nemo non intelligit; partim
ad iustam animi immutationem et ad consequcn-
dam gratiam moralem homini omnem viam ipsa
praecludit. Nam cum vtatur commouendi mo-
do despotico, non potest, sicut interna lex, ani-
mum hominis ad liberalem obediendi volunta-
tem erigere, qua sola ratione homo dignus gra-
tia diuina redditur, eiusque fiducia impletur.
Nili igitur voluerit homines ex mero 3obitu ab-
soluere et beare, neceise erit, vt omnes abso-
iute damnet, nulla salutis spe relinquenda. Sic
satis intelligi puto, quomodo se habeat gratia
Dei non solum ad internam legem diuinam, sed
etiam ad externam, quatenus haec per se neces-
saria habetur eademque de causa internae prae-
fertur. Itaque facilius iam iudicari poterit,
quo sensu Paulus Legem opposuerit Gratiae, et
quaenam lit illa lex, quam propter damnandi
vim ipsi propriam , abrogandam censuit.
Scilicet legem externam, h. e. oeconomiam
legislatoriam, abeo abrogatam haberi, dubi-
tari non potest propterea, quoniam aduersus
legis Mosaicae fautores ex eadem legis externae
notione, quam nos explicauitnus, disputat,
lpsamque legem, quam antiquatam dicit, nomi-
G a nibus