Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

i Cor. XII, 4-11.

*4?

pradica est, vicissim per disiunctionis legem,
erit Kcycg SOOIA2 de theoretico genere ma-
gis, quae in vero potius quam in aequo rectoque
videndo versetur, et curiositati magis aut cupi-
ditati discendi ea , quae credenda sperandaque
sint quam virtutis studio, satis faciat. Quo
sensu i, etsi alias promiscue de omni siua
veri siue honesti intelligs ntia dicatur, aliquo-
ties est tamen vel apud Paullum vel ceteros N.
Test. scriptores Sapientia quidem ea quam
Paullus nostra in epistola cap. II, 6. 7, non pro-
fanis, sed initiatis (tc?s TeheiOig) h. e. Cbristia-
nis, proposuifie profitetur, erat croCpiot. iv
arcana et abfeondita, complectens ea,
quae efsent a Deo ab aeterno ad falutem Chri-
Jlianorum confiituta; iis igitur non per natu-
ram, vt ea quae erant in officiis, sed per Tivev-
fjL/x i. e. per reuelationem patefacta qua erant
adducti ad cognoscenda Dei consilia quae spe-
ctabant felicitatem Dei amantibus paratam v. g.
9., seruatorem non magnifico apparatu conspi-
cuum, sed crucis ignominia notatum v. 2. I,
17. i8* et huius generis alia, fidei ac spei, non
proprie actioni, proposita. Christus autem
dum pollicetur Apostolis qofJtct, xai o-oCpiotv h.
e. sapientiam ad eloquendum necessariam Luc.
XXI, 15., quam aliam promittit, nili eam, qua
se a magistratibus in iudicium vocatos desende-
rent v. 14.» cuique nemo aduerfariorum con-
tra dicendo pofset resijlere? qualis sapientiae fa-
cultas (crotyiict, adi Ttnvp.d u ekdkei) in Stepha-
K 2, no