Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

146 Noesselt: in locum
quae actionem minime attingat. Omnis enim
quaestio: liceatne iis vesci quae diis oblata et
quali Iaera essent? de eo, quod agendum fu-
giendumque esset, insiituebatur, practici erat,
non theoretici, quod appellant, generis; cum-
que iis, qui Iudaei non esient, ne in mentem
quidem veniret de purorum impurorumque ci-
borum diserimine quaerere: non subtilis inge-
nii erat magnaeque operae aut meditationis, vi-
dere, non esse contra officium , li quis quocun-
que ciborum genere promiseue vteretur. Ita-
que, cum Paullus, discusia illa quaestione de
eo quod vesci Christianis integrum sit, cap.
VIII -X., ad nostram de facultatum praeftan-
tia rite adhibenda progrediatur cap. XII.: quid-
ni Koyog rNnSEHS sit eadem ipsa facultas
perspiciendi: quid agendum aspernandumque
videatur, h. e. de practico genere omnino?
Nec dubitat Paullus cap. VIII, 10. 11. et c. X,
27. 28- pro yvoorei substituere (rvvei^YKriv, ve-
cte aut peruerfe factorum confdentiam, vt ad
Romanos cap. XIV. r>)v vcfeiv, qua vnus credat
(wissvet) sibi licere omnibus vesci, alter quos-
dam cibos nefandos putet. Similiter in loco
1 Tim, VI, ao. 'ssutUtrtvy/jLos TNIlSiS non est
subtilior rerum occultarum cognitio, e qua Gno-
sticos appellatos volunt, sed ea, quam voftcdi-
Saa-Kuhoi c. I, 7. iactabant, de iniquo ciborum
vsu et similibus quae non licerent, vt Paullus
perspicue signisicat cap. IV. 2. seq. Quodsi igi-
tur heyc$ nosiro in loco sacultas
pra-