Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

Idumaeorum hiflovia.

2S5
Esaui vsque ad obsignatum a Mose Pentateu-
chum, capiat seriem octo regum, quorum alii
aliis morientibus (hoc enim de lingulis, exce-
pto tantum vltimo, dicitur) successerunt? Et
vero vel hic nodus non est exigui momenti.
Quantum enim hoc est, gentem Idumaicam, ab
vno propagatam homine Esauo, idque per exi-
guum satis interuallum temporis, tamen eo ad-
scendisse magnitudinis, vt interea, dum ger-
mani veluti sratres Iraelitae in Aegypto et de-
sertis commorarentur, ipsa contra ad regalis
regiminis fastigium euecta, reges habuerit, non
vnum forte tantum aut alterum, sed iam octo-
nos, alios aliis suffectos? Nouimus quidem,
fuisle inter sudaeos, qui datuerint, totam hanc
de regibus Idumaeis pericopam scriptam esse
nsoj -|-H3 fer modum prophetiae, referente
Abr. B. Ezra in Com.ni- ad 1. c. Nouimus, et
inter christianos Ven. Io. Gottl. Carrkovivm
in lntroduct. ad libros hijl, V> T. p. gg. sal-
tem hypothetice, eodem hanc pericopam modo
aduersus Spxnozam adsertum iuiile, Nihil
quoque (sic inquit; obtinebit aduerfarius,, licet
demus, de temporibus Mofe poferioribus et Da-
nidis regnum attingentibus textum loqui. Num
enim Mofen, prophetico spiri tu sutura praej'en~
tientem, latebat, fore aliquando, vt regem
sibi polcerent Ifraelitae? Contrarium ex Devii.
XV11, 14. et XXVIII, 36. elucet: An Dei
Spiritum, cuius injlinctu ei infpiratione con-
figna -