Sylloge commentationum theologicarum (7.1806)

in interpretatione tibb. facr. gr
aggressi. Namque alii to 1/uloIticv vel fcaAUjtt-
p.x, (scil. 'ifj xe(poiKij s. tco 'n^ccroemod t), alii
7ov vSv, s. Ttjv Stctvctav u); alii tsV btpdotXpt^j
s. TYjV o-<piv x), alii alias voces ad verbum em -
cogitando adiici posse vel debere dictita-
runt. Verum enim vero aut suscepti me ne-
gotii amor fallit, aut probabilis sane nostro et-
iam loco suppeditat ratio, cur istis expletionum
gene-
t) Tunc sensus hic existit: ve sle capiti intecta, s. facie,
pallio (prae moerore) obuoiuta, fleuit. Huius sen-
sus assumtionem primus post Theophylactvm ita
interpretatum: ituuceXvtJjcculyDS ryv nispouKyiv' pro-
posuit Casavbonvs ad h. I. eamque a Salmasio,
Lamb. Bosio, Vorstio, Elsnero et aliis repe-
titam, tanquam vnice veram, praecipue llabilire
siuduit Kregsivs in Obferuatt. Flauian. p. 93- feq.
Fluctuante animo ad eandem inclinatus Cei. Pavlv s
in Commentar, philol. erit et hiflor. P. 111. p. 657*
fcrtalse hoc dici seribit: Er warf etwas ilber Jich7
und iveinte.
u) Prodit inde haec sententia : quum mentem intendi/»
fet, et altius rem fecum reputasset, lacrimas fudit.
Huius sententiae assertionem inprimis aBoisro in
Collat. vet. inierpr. p. 149- suseeptam et a Wet-
stenio ad h. L continuatam denuo commendauit
Kypkivs in Qbjf. f T. I. p. 194' eique accommo-
data est Ven. Stolzu verlio: Nun kam er ivieder
zu Jich felbjl, und iveinte.
x) Ita'efficitur haec explicatio: adspiciens f. intuitus
lejum sleuit; quam sibi arridere ostendit Hammon-
dvs ad l. c, incerta Phavorini auctoritate vsus,
et praeter Pala irexvm in Obfj\ philol, erit. p.I39.
paucissimos adstipulatores nactus,
7- . F