Sylloge commentationum theologicarum (7.1806)

V

2.64 Zentifch: de analog. Unguar.
vniuersa analogia ad videndas ta!es res non acuit,
vbique superstitiose distinguat atque emphases
fingat. Neque tamen eiusmodi repetitiones
prorsus inanes semper sunt, omnique vsu ca-
rent. Saepius vim inesieposse, sed eam non
ex ipsa repetitione, verum ex certis rebus cir-
cumiectis cognosci debere, iam supra diximus:
interdum magis orationem reddunt perspicuam
aut magis suauem et copiosam. Solet inprimis
hoc fieri in quocunque scriptore antiquo, vt,
quod tropice dictum sit, iterum propriis verbis
dicatur et clarioribus, vnde diligens lector tro-
picorum verborum veras interpretationes ac ve-
luti definitiones discit: vel, vt ornatus caussa
tropice dicatur, quod ante proprie dictum erat,
aut tropis diuersis eadem res exprimatur. In
huismodi igitur synonymiis non peculiaris vis
cernitur, neque verba valde significatione diffe-
runt, sed perspicuitatem et copiam et ornatum
efficiunt. Quia vero vim verborum atque Em-
phasin. commemorauimus, memores professionis
nostrae, de Emphasibus iudicandis ex linguarum
analogia nunc seorsim dicemus.
$. XXI.
De Emphasibus ex Analogia linguarum iudicandis.
Promisimus §. VII. de Emphasibus separa-
tim dicere, easque ex analogia linguarum iudi-
candi praecepta tradere. In Emphasibus enim
iudicandis magna difficultas oritur iis, qui nul-
lam