Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

'2.6 IVolfde agnitione ellipjeos
tinuum M, diligenter iubet attendi. Varia ve-
ro etiam hic rerum verborurnque momenta pro-
pendent, quibus obseruandis vt plurimum iudi-
cetur, numquid ad integritatem dictionis vel
sententiae deficiat, quemque complendi modum
reliquis, plus minus probabilibus, praefera-
mus c). Equidem non esse arbitror, quod sin-
gu-
numeratur ab Ernestio i;t hjUtut. interpreta N. T.
P. I. Sect. II. c. II. §.2. et Moro in Acroasib. aca-
dern. Juper Hermeneut. N. T. Vol. I. p. 150. Re.
ctius autem mihi videtur consllium a co-utextu, tan.
quam fundamentum a structura et serie orationis,
distitrgui et de vtroque in scholis hermeneuticis ie-
paratim exponi, vbi adminicula sensus reperiendi
instruuntur. Haec ratio praeoptata est a Magnif.
Beckio, Academiae nostrae nunc Rectore, in Mo-
' wogrammat. Hermeneutic. libror. N, F. P. I. p. 137»
38.
b) Continuus nempe contextus opponitur interrupto,
ct vel proximus, vel propior, vel remotior esse tra-
ditur. Illum alii immediatum, hunc mediatum ap-
pellant. Cf. Ge. Lavr. Baverx Hermeneuticci
Jdcra, Glassii Philolog. fac. ab Eo contin. T. II.
Sect. poster. p. 190. seqq. et Eiusdem libellus, qui
inlcribitur: Entwurf einer Hermeneutik des A. and
N. Tejlam. p. 6S. seqq.
c) lam inter ludaicos codicis hebraici explanatores
extiterurit, qui talis iudicii normam praecipue e
contextu desumendam esse fiatuerent, vtpote hoc
praeceptum identidem inculcantes : p«yQ
•umpn ppn, h. e. e contextu feripturae intel.
iige eius defectum. Cuius quidem praecepti vfus
dum adhuc a nossris hermeneuticae disciplinae au.
cto-