Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

vvertendo notisque illujirando* 187
; sicstatuam, hoc iudiclum feram. In
vocula 1D3, haesitarunt Interpretes, quam vel
cum seqq. PiH arcte iungendam, idque punctia
mutatis, vt s. HDH legendum censuerunt,
Syrum et Chaldaeum secuti; vel in particulam
J3 voluerunt mutatam, vt LXX. et Vulg. legis-
se videantur. Sed nihil mutandum; modo, le-
gamus 103 (ad normam illius 1C1!. quod sae-
pius in hoc carmine occurrit) — f.cuti illi.- At
quinam? Plerique interpretes putant, nostrum
ad populares suos in v, 10,) ad eorum-
que praeceps indicium , quod in v. 11. et seqq*
attulerit, respicere, atque hoc sibi velle: Quod-
li ita statuerem, vt illi improborum partes se-
cuti, qui dicunt: Deus has res plane negligit,
neque impios punit, neque probos homines tue»
tur;— tum vero HjH etc. perfidus agerem,
iniuriam committerem contra veros fidosque cul-
tores tuos, partim de virtutis ipsorum pretio
iniquius iudicando, partim eos deserendo, er.
impiorum potius partes sequendo. Ita Lv-
TttEH: Ab er fieke, damit hdite ich vevdammt
alie deme Kinder, die je gewefen smd.
Atuero 1) ex mea quidem sententia auctor
in v. 11. seqq. non popularium suorum senten-
tiam exposuit, sed ipse loqui perrexit; a) fime
durum esset, nostrum ,'ID3 ad illos CV eorum-
*r.
que sententiam non diserte allatam reserre;
3) et verbum 133, vt transitiuum, semper fere
eum praefixo D aut D struitur, quod virumque