Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

i-88 Kruigert, tentamen in Pf. LXXIII.

hic ante deest. Quibus de caulis aliam
praefero * explicationem , atque ^03, • absolute
verto: Vt illi r i. e. vfc alii, AsTapho quidem
bene cogniti, vt nos dicimus: Wle d~er und je-
ntet"; in verbis sequentibus "1*1 , id
ipsum .alioRUm. indicium asserri puto; verbum
denique intxansitiue vertendum, et pro
apodbsi habendum, censeo: Tum perfidus efsient*■
Vnde ,totius commatis sensus huc redire videtur :
Quodsi cogitarem:- iudicabo, vfc alii, (horum
vel iliorum exemplum secutus): Hi ipsi impro-
bi adceinsendi sunt liberis atque dilectis tuis,
ii sunt, quibus tu itaprimis faneas!-tum
quidem persidus, grauiter accusandusq pelli-
anus essern. —— Herder: IFchi, spraeh ich,
ich wilt siagen, wie dem isi: Das fmd fie, dei-
ne Lieblinge! — Treutofes lVort! etc.
Quae explicatio non solum cum siylo Assa-
phi poetico ac feruidiori, sed et cum totius me-
ditationis serie admodum.congrua videtur. Poe-
ta noster pios infelices, impios felices. videt.
Hiilc vel proludentia diurna plane est neganda,
vfc eam iill improbi negant, v. ii. vel Deo per-
inde est, vtram quis recte agat nec ne ? id
quod auctor exemplo Tuo comprobatum inultus
quidem profitetur, v. I 3. seqq. vel,' quae iu-
spicio nunc ipsum ei in mentem venit, et quam
haud paucos ex iplius popularibus habere me-
minit, illi improbi 'sunt D^HTTT; re-
txera fauore auxilioque diuino gaudent, Deo
TP an-