Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

34* Bellermann: de Hebr. aenigmatibus,
vero ex Arabismo et Syriasmo est rofit, Iob.
XXX, 3. 17. vid. Alb. Schvltens in lobum,
ed. Hal. p. 687. et in Haririum p. 66. Si quis
radicem piy tw p^y praeferre aut substituere
vellet, deriuatio a rodenda locustae egregie con-
ueniret,
6) Verbum hebr. arab. svr. et chald. p^y
secundum analogiam multorum nominum per
metathesin est "ipy, hebr. et arab. secuit, Gen*
XXXXIX, 6. et al., syr. chald. auulsit seu abs-
tulit a radice, Eccles. III, 5. Zeph. II, 4. et al.
Nomini Ipy graecum propria locuftae
denominatio, conuenit, et duce hac deriuatio-
ne dicere poteris, si volueris , lociijlam, Axgi-
<)'«,, appellatam esse plantas frugesque c.d radi-
cem vsque auellentem p). A signisicatione no-
minis pasiiua, seu a re, quae ad radicem auul-
sa et qucsi eradicata est, vsus solemnis t2 "Ipy
Jlerilis, Deut. VII, 14. et al. inualuit. No-
men denique deriuatiuum ab *^py, quod signi-
ficationem actiuam et quidem similem nostro
vocabulo obtinuit, est 2lpy, fcorpio siue nepa,
Deut. Vili, 15. et eodem modo arabice
quae vero non probationis sed tantummodo lllu-
strationis causia dicta elTe voluimus.
7) Alukae duas silias proprio nominis sen-
su concipi non poiTe in propatulo est, quod etiam
com-
p) In tbesaura Stephaniano etymologia nominis tj/j
u.y.gt$os 70 tmp otsroc%vuiv ruiv
vwv vtuiaSiu7* exhibetur, quae ad sensum sere eun-
dem redit.