DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66258#0026
10.
♦
II.
14 De Sveer ag iis_
tefdiicSb numero, cognotiit illo triginta dierum spacio se
pro sorore non obtulisse Hojliam altaris incruentam. Repetit igi-
tur Sacrisicia. Tum visa est eidem soror, in pulla velle: sed so-
him perueniread limen Ecclesia?, nec vlterius posse. Intelli-
git ergo,nec dum pro defundasatisfadum. Rursus igitur pri-
oribus pietatis exercitijs insistit.Et post illa rudus apparuit so-
ror : sed iam in candida velle, & in Ecclesiam introire. Quia
tamen akare accedere prohibebatur, nec dum libi indicabat a
Sacrisicio celsandum. quid ergo ? Reuertitur ad eadem officia
iam quarto: &abomnicognouitpama sororem tandem libe-
ratam, postquam eandem castui Sandorum vidit assbciatam.
; Bernardushaecin Vita Malachiat. Pluribus opus non est. itifi
Catholica Ecclesia,inquit Isidorus, Lib. 1. de Ossicijs, cap. 18. ere”
deret, sidelibus desundis dimitti peccata, non pro eorum Spiritibus vel elee
mofinam saceret > vel Deo Sacrisicium osserret.
E x didis manifestum est, non frustra hoc Sacrisicium pro
defundis peragi. Et hoc non de illo tantum didum volumus,
quod a sacerdotibus Integra de probatas vitae persicitur; ve-
rum etiam eo, quod peragunt illi, quorum mores minus pro-
bantur: Non officit hic ministrorum indignitas: propterea
quod principale agens in Sacrisicio hoc Deu^/ij^aut Ecclesia:
ipsumqueSacrisicium exxspere operato, vtin Scholis loquimur,
suum habeat valorem.
Sed tamen.vdip££gxm'n; ita certum dignitatem ministri
hic plurimum valere: & esficere, vtquod ex se,& opere ope-
rato meritorium est, &latisfadorium; etiam ratione perlbnae
offerentis &c ministranjisufia< meritorium & latisfaclorium.
CAPVT Q^VARTVM.
Uzsz? quomodo frojint is (dem Spiritibus Elee-
mojynarum elargitiones l
V A m rationem tenuimus, vt probaremus pie defun-
dorum Spiritus iuuari Oratione, & salutari Sacrifi"
cio,
♦
II.
14 De Sveer ag iis_
tefdiicSb numero, cognotiit illo triginta dierum spacio se
pro sorore non obtulisse Hojliam altaris incruentam. Repetit igi-
tur Sacrisicia. Tum visa est eidem soror, in pulla velle: sed so-
him perueniread limen Ecclesia?, nec vlterius posse. Intelli-
git ergo,nec dum pro defundasatisfadum. Rursus igitur pri-
oribus pietatis exercitijs insistit.Et post illa rudus apparuit so-
ror : sed iam in candida velle, & in Ecclesiam introire. Quia
tamen akare accedere prohibebatur, nec dum libi indicabat a
Sacrisicio celsandum. quid ergo ? Reuertitur ad eadem officia
iam quarto: &abomnicognouitpama sororem tandem libe-
ratam, postquam eandem castui Sandorum vidit assbciatam.
; Bernardushaecin Vita Malachiat. Pluribus opus non est. itifi
Catholica Ecclesia,inquit Isidorus, Lib. 1. de Ossicijs, cap. 18. ere”
deret, sidelibus desundis dimitti peccata, non pro eorum Spiritibus vel elee
mofinam saceret > vel Deo Sacrisicium osserret.
E x didis manifestum est, non frustra hoc Sacrisicium pro
defundis peragi. Et hoc non de illo tantum didum volumus,
quod a sacerdotibus Integra de probatas vitae persicitur; ve-
rum etiam eo, quod peragunt illi, quorum mores minus pro-
bantur: Non officit hic ministrorum indignitas: propterea
quod principale agens in Sacrisicio hoc Deu^/ij^aut Ecclesia:
ipsumqueSacrisicium exxspere operato, vtin Scholis loquimur,
suum habeat valorem.
Sed tamen.vdip££gxm'n; ita certum dignitatem ministri
hic plurimum valere: & esficere, vtquod ex se,& opere ope-
rato meritorium est, &latisfadorium; etiam ratione perlbnae
offerentis &c ministranjisufia< meritorium & latisfaclorium.
CAPVT Q^VARTVM.
Uzsz? quomodo frojint is (dem Spiritibus Elee-
mojynarum elargitiones l
V A m rationem tenuimus, vt probaremus pie defun-
dorum Spiritus iuuari Oratione, & salutari Sacrifi"
cio,