IDi f vn ctorvm. 43
eiusdem corporis membra, qui in coelo cumChristo regnant;
& qui alicubi purgatorijs pamis, obdefe&us quos commi se-
runt, expiantur. Qupd igitur membrorum in nostro corpo-
re officium erga se mutuo, natura docente, discimus; id ipsis
praestemus,quieiusdem corporis siib Christo capite ssint mem-
bra. quid illud ? Compatiuntur sibi mutuo,inquit Apostolus, i.
Corineh. 12. membra: vicisiim aliorum, qua possunt ratione,
miieriam lubleuant. quid ni igitur purgandis Spiritibus siib-
ueniamus?
Mala, qu£patiuntur hi Spiritus, etiam nos impellere debent tf.
ad hoc officium ipsis pfxstandum. Tanta enim ab ijs, qui par-
um viderunt, partim experti sune, ea quorundam esie praedi-
cantur; vt humana oratio illorum magnitudinem assequine-
queat. illum transitorium ignem, inquit B. Gregorius in Psal. 3.
Poenitcnualem, omni tribulatione ,prasentiexistimo intolerabiliorem»
Et B Agust. in Psal. 37. Quamuis, induit ,saluisiant per ignenr,
grauior tamen ille ignis erit, quam quicquid poteft homo pati in hac vita»
kt Beda iiveu idem Psal.nulla putat esse suppliciaMartyrum,vella-
tronum cum purgatorijspunisconserenda» Similia docent Anteimus
in i.Corinth. 3. & D. Bernardus, Sermone de obitu Humber-
ti. Igitur si in hac vita mortali naturaliter condolemus reis
alioquin nobis infestis; in quos publicaiustitia seuerius ani-
maduertit: vel cani quoque, aut alteri bestiae indignius trasta-
tae: magna nos ratio vrget, vt Spiritibus illis magno afFe&u
compatiamur, operam,quam a nobis efflagitant, fidei iter im-
pertiamur.
His accedit, quod hoc offici) genere diuint voluntati Cms~ "j.
fieri credi debeat. Cum enim non nisi singularidiuinaepro-
uidentix consilio Spiritus hi ad viuos aliquando redeant; &
hoc fine, vt viuentium siibsidia impetrent, atque a paenis,quas
siistinentgrauissimas, eripiantur ; an non qui ipsorum misere-
tur dsutnt voluntati (atisfacere credi potest ?
Maiorum siudium hic multis & magnis argumentis te pro
dit, & np£ vrget. Res luce meridiana clarior est tan oque
eiusdem corporis membra, qui in coelo cumChristo regnant;
& qui alicubi purgatorijs pamis, obdefe&us quos commi se-
runt, expiantur. Qupd igitur membrorum in nostro corpo-
re officium erga se mutuo, natura docente, discimus; id ipsis
praestemus,quieiusdem corporis siib Christo capite ssint mem-
bra. quid illud ? Compatiuntur sibi mutuo,inquit Apostolus, i.
Corineh. 12. membra: vicisiim aliorum, qua possunt ratione,
miieriam lubleuant. quid ni igitur purgandis Spiritibus siib-
ueniamus?
Mala, qu£patiuntur hi Spiritus, etiam nos impellere debent tf.
ad hoc officium ipsis pfxstandum. Tanta enim ab ijs, qui par-
um viderunt, partim experti sune, ea quorundam esie praedi-
cantur; vt humana oratio illorum magnitudinem assequine-
queat. illum transitorium ignem, inquit B. Gregorius in Psal. 3.
Poenitcnualem, omni tribulatione ,prasentiexistimo intolerabiliorem»
Et B Agust. in Psal. 37. Quamuis, induit ,saluisiant per ignenr,
grauior tamen ille ignis erit, quam quicquid poteft homo pati in hac vita»
kt Beda iiveu idem Psal.nulla putat esse suppliciaMartyrum,vella-
tronum cum purgatorijspunisconserenda» Similia docent Anteimus
in i.Corinth. 3. & D. Bernardus, Sermone de obitu Humber-
ti. Igitur si in hac vita mortali naturaliter condolemus reis
alioquin nobis infestis; in quos publicaiustitia seuerius ani-
maduertit: vel cani quoque, aut alteri bestiae indignius trasta-
tae: magna nos ratio vrget, vt Spiritibus illis magno afFe&u
compatiamur, operam,quam a nobis efflagitant, fidei iter im-
pertiamur.
His accedit, quod hoc offici) genere diuint voluntati Cms~ "j.
fieri credi debeat. Cum enim non nisi singularidiuinaepro-
uidentix consilio Spiritus hi ad viuos aliquando redeant; &
hoc fine, vt viuentium siibsidia impetrent, atque a paenis,quas
siistinentgrauissimas, eripiantur ; an non qui ipsorum misere-
tur dsutnt voluntati (atisfacere credi potest ?
Maiorum siudium hic multis & magnis argumentis te pro
dit, & np£ vrget. Res luce meridiana clarior est tan oque