Tibullus, Albius: Albii Tibulii Elegiae (Tölz, 1920)

Atque aliquis uoti compos liba ipse ferebat
Postque comes purum filia parua fauum.
At nobis aerata, lares, depellite tela;
Hostiaque e plena rustica porcus hara.
Hanc pura cum ueste sequar mqrtoque canistra
Vincta geram, mqrto uinctus et ipse caput.
Sic placeam uobis: alius sit fortis in armis.
Sternat et aduersos Marte fauente duces,
Vt mihi potanti possit sua dicere facta
Miles et in mensa pingere castra mero.
Quis furor est atram bellis arcessere mortem f
Imminet et tacito clam uenit illa pede.
Non seges est infra non uinea culta, sed audax
Cerberus et Stqgiae nauita turpis aquae:
Illic perscissisque genis ustoque capillo
Errat ad obscuros pallida turba lacus.
Quam potui, role parata
O-upat Pi| !
Ipse suas se = N
Et calide
Sic ego sim |_I
Tempori §-
Interea Pax
Duxit ar j^,
Pax aluit ui |_
Fundere ^
Pace biden: §T N
Militis i i

03
6
o
u_
+->
c
o
O
0
O
od

§- O

am.


xxxv