DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.15417#0046
44 DE FIDE RAT. PUEROR. IN CHRISTO.
tamen errare credunt Scripturam , Deumque in ea loquen-
tem , cui credunt ejr in cujm tefiimenijfide & amore fi
considunt fabvari.
XLVIII, Atq; sic ostendimus,quarationeabsq;enthu-
siasmo sensusveritatisconcipiatur, quod Adversariisrc-
spectu sui credendiprincipii penitus impossibile est, un
adeo hoc nomine insignem orthodoxaiententia habeat
prserogativam.Sienim qua^ratur, unde rudioresfideles
concipiantcertitudinem de summa authoritate Eccle-
sia?,& quidemillius cujusRomamater est,cogunturAd-
veisirii refugere adinteriorem inotionem. Quodsi in-
vestigetur porro cujusnam iJla sit indolis,& an assenuis sic
rationalis necne ? ha^sitare ipsos necessum est.Quod si e-
nimposteriusdixerint,distinguiafanatico impetu neu-
tiquam poterit; li prius , praxerquam quodtumresili-
unt a principiis suis*, juxta qua: veritas credenda ad-con-
scientiam demonstranda nonest,id aliterobtinere utiq;
non potest, quammcdiantedivina veritate, in quaconsistit omne
decusEcclesieper quam se a mundo distiuguit.Qiue eniro ali^ sunt
Ecclefiajnota^ab Adversariis aHeri iblita:,(utantiquiras,continua
successio pra;valeicentia Scc. ),ex siquidhaberentsolidi,nonpos-
senc tamen absque operoso examine sic afFerri ad mentem, utsen-
lu easurri rationali afficiatur.
XLIX. Reliquum denique elTet, ut, qua? de
judicio simpliciorum fidelium clrcaarticu/osfundamen-
tales ad salutem necessarios & lufficientes obmoventur
ab Adversariis , & quod absque eorum accurata pon-
deratione errores fundamentales,obquossolos ecclesi-
asticacommunio deserenda sit, dignosci non possint,
dilueremus ; sed visum est id in proximam occasio-
nem difterre,& peculiari dissertatione,eam quoque
rem , per Deigratiam , distintlam in lu-
cem collocare.
tamen errare credunt Scripturam , Deumque in ea loquen-
tem , cui credunt ejr in cujm tefiimenijfide & amore fi
considunt fabvari.
XLVIII, Atq; sic ostendimus,quarationeabsq;enthu-
siasmo sensusveritatisconcipiatur, quod Adversariisrc-
spectu sui credendiprincipii penitus impossibile est, un
adeo hoc nomine insignem orthodoxaiententia habeat
prserogativam.Sienim qua^ratur, unde rudioresfideles
concipiantcertitudinem de summa authoritate Eccle-
sia?,& quidemillius cujusRomamater est,cogunturAd-
veisirii refugere adinteriorem inotionem. Quodsi in-
vestigetur porro cujusnam iJla sit indolis,& an assenuis sic
rationalis necne ? ha^sitare ipsos necessum est.Quod si e-
nimposteriusdixerint,distinguiafanatico impetu neu-
tiquam poterit; li prius , praxerquam quodtumresili-
unt a principiis suis*, juxta qua: veritas credenda ad-con-
scientiam demonstranda nonest,id aliterobtinere utiq;
non potest, quammcdiantedivina veritate, in quaconsistit omne
decusEcclesieper quam se a mundo distiuguit.Qiue eniro ali^ sunt
Ecclefiajnota^ab Adversariis aHeri iblita:,(utantiquiras,continua
successio pra;valeicentia Scc. ),ex siquidhaberentsolidi,nonpos-
senc tamen absque operoso examine sic afFerri ad mentem, utsen-
lu easurri rationali afficiatur.
XLIX. Reliquum denique elTet, ut, qua? de
judicio simpliciorum fidelium clrcaarticu/osfundamen-
tales ad salutem necessarios & lufficientes obmoventur
ab Adversariis , & quod absque eorum accurata pon-
deratione errores fundamentales,obquossolos ecclesi-
asticacommunio deserenda sit, dignosci non possint,
dilueremus ; sed visum est id in proximam occasio-
nem difterre,& peculiari dissertatione,eam quoque
rem , per Deigratiam , distintlam in lu-
cem collocare.