DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.8503#0022
8
Εισαγωγή
πάντων έν Αττική , έν Κρήτη και άλλοις τόποις έγένοντο.
0 έκ τών ανασκαφών τούτων και τών έπ' αυτών γενομένων
μελετών 1 εις φώς άνακύψας πολιτισμός είναι καθ 'έαυτόν ομο-
γενής και έ'χει ίδια γνωρίσματα, είναϊ-&μως συγχρόνως τόσον
παράδοξος έν πολλοίς, ώστε άνδρες γνωστοί επί μαΟήσει και
ευφυία έκήρυξαν αύτόν βάρβαρον και ξενικόν, μηδέν κοινον
έχοντα μετά της ελληνικής φυλής. Και ό'τι μεν ή γνώμη αύτη
δεν είναι ορθή, παραδέχονται νυν, όσον οίδα, οί πλείστοι τών
άρχαιολόγων, έλπίζω δ' ότι καϊ τό παρόν βιβλίον θά συντε-
λέση εις άναίρεσιν αύτής' περί δε του ονόματος του' πολιτισμού
παρατηρουμεν, ότι καλείται άπό της πρώτης γνωσθείσης και
κυριωτέρας μέχρι σήμερον γνωστής εστίας αύτοΰ, άπό τών
Μυκηνών, μυκηναίος, έν τοις άκολούθοις δε μυκηναίους θά
καλώμεν ημείς και τους λαούς, οίτινες έν Ελλάδι άνέπτυξαν
αύτόν ή μετέσχον αύτοΟ, άνεξαρτήτως τοΰ μέρους, ενθα κατω-
κουν' διότι έν ω, ώς έκ της άνωτέρω γενομένης μνείας τών
1 Έκ της σ'/ετικης φιλολογίας άναφέρομεν ένταΰθα ι^έν μόνον τά βιβλία, έν οϊς δί-
δεται λόγος περί τών ανασκαφών, προϊόντες δέ Οά μνημονεύσοιμεν και αλλάς άλλων
πραγματείας περί ειδικών η γενικωτέρων ζητημάτων. Περί τών ανασκαφών τοΰ 8θΙ)Ιίβ-
ΙΤίαηη δρα τά βιβλία αύτοΰ Μ^Ιίοηαβ, ΤΪΓ^ηβ (έν συνεργασία μετά τοΰ ϋδιρΓβΙίΙ)
και θΓθΗθΠ1βηθ8" περί τών αυτών ανασκαφών πραγματεύεται και τό έξαίρετον βιδλίον
τοΰ 8θΙΐαοΙΐ1ιαΐ·(11, δοΐιΐίοιηαηη'ί Αΐ18£Ι,α1)Ιΐη£6η 1891, εκδοσις 2. Περί τοΰ τάφου
τοΰ Μενιδίου υπάρχει ή μονογραφία Κΐίρρβί^ΐ'αβ νοη ΜβΠΪ(1ί υπό ^υΠίπ^ μετά
συμβολών τοΰ ΒοΙιπ, τοΰ υ. Κ6ΗΙ6Γ και τοΰ ΡαΓίλνίίη^Ιοΐ'. Οί τάφοι τοΰ Σπάτα
περιγράφονται μετ'εικόνων έν Αθηναίου τόμω Τ'. Πρβ. και ΜίΙΙΙΐΟΪ1υι1£011 (1β8 ά.
αΐΌΐι. ΙηδΙίΙ. ϊη ΑΙΙιβη 1877 (αρθρ. ΜίΙοΙιΙιοΓβι·) και ΒαΙΙβΙίη άα οοπβϊφ. ΙιβΙΙ
1878. Οί τάφοι της Προνοίας τοΰ Ναυπλίου έν 'ΛΟην. τόμω Ζ' και ΜίΙΐΙΐβίΙ. (1βί>
ΕΓοΗ. ΙΠ5ΐ. ϊη Αΐΐιβη 1880 (αρθρ. ίιθΙ1ίη§). Ό τοΰ Δεμινίουπαρά τόν Βόλον πά-
λιν έν ΜϊΙΙΙιβϊΙιιη^βη κτλ. 1886 (αρθρ. λΥϋΙΙΟΐ'ϊ και Ιιθ)1ίΐ)£). Περί τών έν Μυ-
κήναις άπό τοΰ 1886 ενεργούμενων ανασκαφών Ί'δε Πρακτικά της έν Αθήναις αρχαιο-
λογικής Εταιρίας άπό τοΰ 1886 και άρθρα Τσούντα έν Αρχαιολογική Έφημερίδι
1887-1891. Περί του τάφου τοΰ Βαφειοΰ ομοίως 'Λρ/αιολ. Έφημ. 18Χ9. ,Περί
τών έν Έπιδαύρ ο και Θορικώ τάφων εϋρηνται έκθέσεις τοΰ Β. Στάη έν τω 6πο της
Γεν. Εφορείας τών άρχαιοτη'των έκδιδομένω Άρχαιολογικώ Δελτί ;ΐ ("έτος 1888 και
1890), περί δέ τοΰ έν Κάμπω έδημοσίευσα σημείωσιν βρα-/εΐαν έν Αρχαιολ. Έφημ.
1891. Τέλος περί τών έν ΓΡόδ ο ανασκαφών τοΰ ΒΐΙίοΗΐ και περί τίνων άλλων ακόμη
|π. χ. της Αττικής) εϋρηνται πληροφορίαι έν τω βιβλίω Μ)Ίίβηίίβ1)β νβδβΠ 6π0
ΡϋΓί\νδΟ§ΙβΓ και ί,ΟϊβΙΐΙίβ.
Εισαγωγή
πάντων έν Αττική , έν Κρήτη και άλλοις τόποις έγένοντο.
0 έκ τών ανασκαφών τούτων και τών έπ' αυτών γενομένων
μελετών 1 εις φώς άνακύψας πολιτισμός είναι καθ 'έαυτόν ομο-
γενής και έ'χει ίδια γνωρίσματα, είναϊ-&μως συγχρόνως τόσον
παράδοξος έν πολλοίς, ώστε άνδρες γνωστοί επί μαΟήσει και
ευφυία έκήρυξαν αύτόν βάρβαρον και ξενικόν, μηδέν κοινον
έχοντα μετά της ελληνικής φυλής. Και ό'τι μεν ή γνώμη αύτη
δεν είναι ορθή, παραδέχονται νυν, όσον οίδα, οί πλείστοι τών
άρχαιολόγων, έλπίζω δ' ότι καϊ τό παρόν βιβλίον θά συντε-
λέση εις άναίρεσιν αύτής' περί δε του ονόματος του' πολιτισμού
παρατηρουμεν, ότι καλείται άπό της πρώτης γνωσθείσης και
κυριωτέρας μέχρι σήμερον γνωστής εστίας αύτοΰ, άπό τών
Μυκηνών, μυκηναίος, έν τοις άκολούθοις δε μυκηναίους θά
καλώμεν ημείς και τους λαούς, οίτινες έν Ελλάδι άνέπτυξαν
αύτόν ή μετέσχον αύτοΟ, άνεξαρτήτως τοΰ μέρους, ενθα κατω-
κουν' διότι έν ω, ώς έκ της άνωτέρω γενομένης μνείας τών
1 Έκ της σ'/ετικης φιλολογίας άναφέρομεν ένταΰθα ι^έν μόνον τά βιβλία, έν οϊς δί-
δεται λόγος περί τών ανασκαφών, προϊόντες δέ Οά μνημονεύσοιμεν και αλλάς άλλων
πραγματείας περί ειδικών η γενικωτέρων ζητημάτων. Περί τών ανασκαφών τοΰ 8θΙ)Ιίβ-
ΙΤίαηη δρα τά βιβλία αύτοΰ Μ^Ιίοηαβ, ΤΪΓ^ηβ (έν συνεργασία μετά τοΰ ϋδιρΓβΙίΙ)
και θΓθΗθΠ1βηθ8" περί τών αυτών ανασκαφών πραγματεύεται και τό έξαίρετον βιδλίον
τοΰ 8θΙΐαοΙΐ1ιαΐ·(11, δοΐιΐίοιηαηη'ί Αΐ18£Ι,α1)Ιΐη£6η 1891, εκδοσις 2. Περί τοΰ τάφου
τοΰ Μενιδίου υπάρχει ή μονογραφία Κΐίρρβί^ΐ'αβ νοη ΜβΠΪ(1ί υπό ^υΠίπ^ μετά
συμβολών τοΰ ΒοΙιπ, τοΰ υ. Κ6ΗΙ6Γ και τοΰ ΡαΓίλνίίη^Ιοΐ'. Οί τάφοι τοΰ Σπάτα
περιγράφονται μετ'εικόνων έν Αθηναίου τόμω Τ'. Πρβ. και ΜίΙΙΙΐΟΪ1υι1£011 (1β8 ά.
αΐΌΐι. ΙηδΙίΙ. ϊη ΑΙΙιβη 1877 (αρθρ. ΜίΙοΙιΙιοΓβι·) και ΒαΙΙβΙίη άα οοπβϊφ. ΙιβΙΙ
1878. Οί τάφοι της Προνοίας τοΰ Ναυπλίου έν 'ΛΟην. τόμω Ζ' και ΜίΙΐΙΐβίΙ. (1βί>
ΕΓοΗ. ΙΠ5ΐ. ϊη Αΐΐιβη 1880 (αρθρ. ίιθΙ1ίη§). Ό τοΰ Δεμινίουπαρά τόν Βόλον πά-
λιν έν ΜϊΙΙΙιβϊΙιιη^βη κτλ. 1886 (αρθρ. λΥϋΙΙΟΐ'ϊ και Ιιθ)1ίΐ)£). Περί τών έν Μυ-
κήναις άπό τοΰ 1886 ενεργούμενων ανασκαφών Ί'δε Πρακτικά της έν Αθήναις αρχαιο-
λογικής Εταιρίας άπό τοΰ 1886 και άρθρα Τσούντα έν Αρχαιολογική Έφημερίδι
1887-1891. Περί του τάφου τοΰ Βαφειοΰ ομοίως 'Λρ/αιολ. Έφημ. 18Χ9. ,Περί
τών έν Έπιδαύρ ο και Θορικώ τάφων εϋρηνται έκθέσεις τοΰ Β. Στάη έν τω 6πο της
Γεν. Εφορείας τών άρχαιοτη'των έκδιδομένω Άρχαιολογικώ Δελτί ;ΐ ("έτος 1888 και
1890), περί δέ τοΰ έν Κάμπω έδημοσίευσα σημείωσιν βρα-/εΐαν έν Αρχαιολ. Έφημ.
1891. Τέλος περί τών έν ΓΡόδ ο ανασκαφών τοΰ ΒΐΙίοΗΐ και περί τίνων άλλων ακόμη
|π. χ. της Αττικής) εϋρηνται πληροφορίαι έν τω βιβλίω Μ)Ίίβηίίβ1)β νβδβΠ 6π0
ΡϋΓί\νδΟ§ΙβΓ και ί,ΟϊβΙΐΙίβ.