DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.8503#0235
Μυκηναίοι λαο'χ
22'ί
8.—Μυκηναίοι λαοί.
Το σπουδαιότερον συμπέρασμα έκ των σκέψεων και παρα-
τηρήσεων, των έν τω προηγουμένω κεφαλαία), είναι δτι ή μυ-
κηναία τέχνη δεν μετεφυτεύθη έξωθεν εις την Ελλάδα ώς δέν-
δρον άκμάζον, άλλ' δτι άνεπτύχθη ένταΰθα και έν ταΐς νήσοις,
ύπό την έπίδρασιν δμως αρχαιοτέρων πολιτισμών και λαών ένω-
ρίτερον προοδευσάντων, ήτοι τών πρώτων κατοίκων των νή-
σων, τών κατοίκων της Μ. Ασίας, ιδίως της Τροίας, και τών
Φοινίκων, Αιγυπτίων και λοιπών.
Περί αύτών δε τών λαών, οΓτινες έξ ιδίας δημιουργικής δυ-
νάμεως και έκ τών σπερμάτων και στοιχείων, δσα παρά τών
ξένων παρέλαβον, έπλασαν τέχνην ίδιόρρυΟμον καί ομογενή,
παρεδέχθημεν ώς αυτονόητον και έπανελάβομεν συχνά ώς βέ-
βαιον, δτι ήσαν Έλληνες' άληΟώς όμως δεν είναι πάντες σύμ-
φωνοι εις τούτο, άλλ'άπ' έναντίας πολλοί φρονοΟσι καί σήμερον,
δτι ούδεμίαν συγγένειαν είχον μετά τών προγόνων τών ιστορι-
κών Ελλήνων, βεβαιοΟσιν ο οί μεν δτι ήσαν Κάρες, οί δε κά-
τοικοι τής Συρίας καί τών περί αύτήν τόπων, λαοί δηλαδή ων
την μετοχήν έν τω εργω τοΟ μυκηναίου πολιτισμού ήμεΐς ώρί-
σαμεν ήδη—-όρθότερον νομίζω—άλλως. Ένεκα τούτου θά έξε-
τάσωμεν ένταΟθα, έάν, πλήν τής τέννης, ΰπάρχωσιν άλλοι
λόγοι καθιστώντες άπίΟανον τήν έλληνικήν καταγωγήν τών μυ-
κηναίων λαών καί άναγκάζοντες νά παραδεχΟώμεν, δτι ήλΟον
εις τήν Ελλάδα έκ τών νήσων ή τής Ανατολής.
Πρώτον λοιπόν ένΟυμίζομεν τό συμπέρασμα, εις δ ήγαγεν
ήμδς ή περί τών στεγών τών οικιών (σ. 46 εξ.) καί τής άρ/ής
τών θολωτών καί θαλαμοειδών τάφων (σ. 193 εξ.) εοευνα' οιοτι
βεβαίως ού'τε έν ταΐς νήσοις ουτε έν Συρία είγον άνάγκην νά
κατασκευάζωσι στέγας άετοειδεΐς καί νά τρέφωσι τον χειμώνα
τά κτήνη των έντός τών καλυβών, οί δε δρόμοι τών τάφων μό-
22'ί
8.—Μυκηναίοι λαοί.
Το σπουδαιότερον συμπέρασμα έκ των σκέψεων και παρα-
τηρήσεων, των έν τω προηγουμένω κεφαλαία), είναι δτι ή μυ-
κηναία τέχνη δεν μετεφυτεύθη έξωθεν εις την Ελλάδα ώς δέν-
δρον άκμάζον, άλλ' δτι άνεπτύχθη ένταΰθα και έν ταΐς νήσοις,
ύπό την έπίδρασιν δμως αρχαιοτέρων πολιτισμών και λαών ένω-
ρίτερον προοδευσάντων, ήτοι τών πρώτων κατοίκων των νή-
σων, τών κατοίκων της Μ. Ασίας, ιδίως της Τροίας, και τών
Φοινίκων, Αιγυπτίων και λοιπών.
Περί αύτών δε τών λαών, οΓτινες έξ ιδίας δημιουργικής δυ-
νάμεως και έκ τών σπερμάτων και στοιχείων, δσα παρά τών
ξένων παρέλαβον, έπλασαν τέχνην ίδιόρρυΟμον καί ομογενή,
παρεδέχθημεν ώς αυτονόητον και έπανελάβομεν συχνά ώς βέ-
βαιον, δτι ήσαν Έλληνες' άληΟώς όμως δεν είναι πάντες σύμ-
φωνοι εις τούτο, άλλ'άπ' έναντίας πολλοί φρονοΟσι καί σήμερον,
δτι ούδεμίαν συγγένειαν είχον μετά τών προγόνων τών ιστορι-
κών Ελλήνων, βεβαιοΟσιν ο οί μεν δτι ήσαν Κάρες, οί δε κά-
τοικοι τής Συρίας καί τών περί αύτήν τόπων, λαοί δηλαδή ων
την μετοχήν έν τω εργω τοΟ μυκηναίου πολιτισμού ήμεΐς ώρί-
σαμεν ήδη—-όρθότερον νομίζω—άλλως. Ένεκα τούτου θά έξε-
τάσωμεν ένταΟθα, έάν, πλήν τής τέννης, ΰπάρχωσιν άλλοι
λόγοι καθιστώντες άπίΟανον τήν έλληνικήν καταγωγήν τών μυ-
κηναίων λαών καί άναγκάζοντες νά παραδεχΟώμεν, δτι ήλΟον
εις τήν Ελλάδα έκ τών νήσων ή τής Ανατολής.
Πρώτον λοιπόν ένΟυμίζομεν τό συμπέρασμα, εις δ ήγαγεν
ήμδς ή περί τών στεγών τών οικιών (σ. 46 εξ.) καί τής άρ/ής
τών θολωτών καί θαλαμοειδών τάφων (σ. 193 εξ.) εοευνα' οιοτι
βεβαίως ού'τε έν ταΐς νήσοις ουτε έν Συρία είγον άνάγκην νά
κατασκευάζωσι στέγας άετοειδεΐς καί νά τρέφωσι τον χειμώνα
τά κτήνη των έντός τών καλυβών, οί δε δρόμοι τών τάφων μό-