DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.8503#0071
Έόθϊΐς και όπλα
57
ανδρός, όστις παρίσταται εις το κάτω άκρον της έν πίνακι 7
άρ. 1 εικόνος, και άλλων ώστε τούτο φαίνεται δτι ήτο το συνη-
Οέστατον. Οί έπί του πηλίνου αγγείου άνδρες Ώοροΰσι πάλιν
πέδιλα και κνημϊδας εκ δέρματος ή Οφάσαατος, περιδεδεαένας
δι' ιμάντων επί των σφυρών και των γονάτων των κνημάδων
χρήσις έγίνετο ούχί μόνον έν πολεμώ, άλλα και έν ειρήνη,
δπως σήμερον παρ1 ήμΐν έν ειρήνη φοροΟσιν αύτάς οί χωρικοί
και ό'πως έν τη Όδυσσεία Ό γέρων Λαέρτης άσχολούμενος εις
γεωργικά έργα.
Εχομ.εν λοιπόν διττήν άνδρικήν έσΟήτα κατά την μυκη-
ναίαν έποχήν, το περίζωμα, το οποίον πάλιν ήτο ούο ή τριών
σχημάτων, και τον χιτώνα, όστις τελειότερον του περιζώματος
ένδυμα ων έσκέπαζε τό σώμα μέχρι τών μηρών άναγκαϊον δέ
συμπλήρωμα άμφοτέρων ήτο ή χλαίνα ήτοι μανδύας παχύς
φΟάνων μέχρι τών γονάτων ή και μέχρι τών σφυρών, τον οποίον
έφόρουν έπί τοΰ' χιτώνος ή του περιζώματος συνήθως μεν οί
πρεσβύτεροι άνδρες, άλλ' έν καιρώ χειμώνος βεβαίως και οί
νεώτεροι. Ιοιαύτας χλαίνας, ούχί χιτώνας, ώς ανακριβώς έςε-
φράσθην άλλοτε1, είναι ίσως περιβεβλημένοι οί εις το δεςιόν
τω ορώντι άκρον της ήδη μνημονευθείσης εικόνος πίν. 7 άρ. 1
ιστάμενοι δύο ένδεδυμένοι άνδρες.
Την χλαϊναν, ήτις δεν ήτο βέβαιους ένδυμα καταλλήλως κε-
κομμένον και έρραμμένον, άλλ' άπλώς μέγα τεαάχιον υφά-
σματος χονδρού, συνεκράτουν, ώς φαίνεται, έπί τών ώμων αί
πόρπαι,, καρφίδες ό'μοιαι κατ άρχήν ταϊς σήμερον έν χρήσει,
άς ττα^αμώ'αο κοινώς όνομάζουσιν' έν Μυκήναις άνεκαλύφΟη-
σαν έν ταϊς άνασκαφαϊς της Αρχαιολογικής Εταιρίας ήδη
πλεονάκις τοιαΰται, χαλκαϊ πασαι, τριών δέ διαφόρων σχημά-
των, ών τά δύο άπεικονίζομεν έν πίν. 7 άρ. 10 και 11. Το ύπ'
άρ. 10 πρώτον είναι το συνηΟέστατον και «ρχαϊκώτατον τών
λοιπών, έξ αύτοΰ δέ φαίνεται ότι παρήχθη τό δεύτερον, το
όποιον έχει σπειροειδώς περιειλιγμένον το άκρον του τόξου προς
* Έν τϊ) ΆρΥαιολογιχΐ Έ^μερίδι τοϋ 1891.
57
ανδρός, όστις παρίσταται εις το κάτω άκρον της έν πίνακι 7
άρ. 1 εικόνος, και άλλων ώστε τούτο φαίνεται δτι ήτο το συνη-
Οέστατον. Οί έπί του πηλίνου αγγείου άνδρες Ώοροΰσι πάλιν
πέδιλα και κνημϊδας εκ δέρματος ή Οφάσαατος, περιδεδεαένας
δι' ιμάντων επί των σφυρών και των γονάτων των κνημάδων
χρήσις έγίνετο ούχί μόνον έν πολεμώ, άλλα και έν ειρήνη,
δπως σήμερον παρ1 ήμΐν έν ειρήνη φοροΟσιν αύτάς οί χωρικοί
και ό'πως έν τη Όδυσσεία Ό γέρων Λαέρτης άσχολούμενος εις
γεωργικά έργα.
Εχομ.εν λοιπόν διττήν άνδρικήν έσΟήτα κατά την μυκη-
ναίαν έποχήν, το περίζωμα, το οποίον πάλιν ήτο ούο ή τριών
σχημάτων, και τον χιτώνα, όστις τελειότερον του περιζώματος
ένδυμα ων έσκέπαζε τό σώμα μέχρι τών μηρών άναγκαϊον δέ
συμπλήρωμα άμφοτέρων ήτο ή χλαίνα ήτοι μανδύας παχύς
φΟάνων μέχρι τών γονάτων ή και μέχρι τών σφυρών, τον οποίον
έφόρουν έπί τοΰ' χιτώνος ή του περιζώματος συνήθως μεν οί
πρεσβύτεροι άνδρες, άλλ' έν καιρώ χειμώνος βεβαίως και οί
νεώτεροι. Ιοιαύτας χλαίνας, ούχί χιτώνας, ώς ανακριβώς έςε-
φράσθην άλλοτε1, είναι ίσως περιβεβλημένοι οί εις το δεςιόν
τω ορώντι άκρον της ήδη μνημονευθείσης εικόνος πίν. 7 άρ. 1
ιστάμενοι δύο ένδεδυμένοι άνδρες.
Την χλαϊναν, ήτις δεν ήτο βέβαιους ένδυμα καταλλήλως κε-
κομμένον και έρραμμένον, άλλ' άπλώς μέγα τεαάχιον υφά-
σματος χονδρού, συνεκράτουν, ώς φαίνεται, έπί τών ώμων αί
πόρπαι,, καρφίδες ό'μοιαι κατ άρχήν ταϊς σήμερον έν χρήσει,
άς ττα^αμώ'αο κοινώς όνομάζουσιν' έν Μυκήναις άνεκαλύφΟη-
σαν έν ταϊς άνασκαφαϊς της Αρχαιολογικής Εταιρίας ήδη
πλεονάκις τοιαΰται, χαλκαϊ πασαι, τριών δέ διαφόρων σχημά-
των, ών τά δύο άπεικονίζομεν έν πίν. 7 άρ. 10 και 11. Το ύπ'
άρ. 10 πρώτον είναι το συνηΟέστατον και «ρχαϊκώτατον τών
λοιπών, έξ αύτοΰ δέ φαίνεται ότι παρήχθη τό δεύτερον, το
όποιον έχει σπειροειδώς περιειλιγμένον το άκρον του τόξου προς
* Έν τϊ) ΆρΥαιολογιχΐ Έ^μερίδι τοϋ 1891.