Tulasīdāsa [VerfasserIn]: Rāmāyaṇa ([1]): Bālakāṇḍa (Lakhanaū: Navalkiśora Presa, 1916)

१३०
रामायण बा० ।
गुरु रघुपति सब मुनि मनमाहीं । मुदितभये पुनि पुनिपुलकाहीं ॥
सैनहिं रघुपति लषण निवारे । प्रेम समेत निकट बैठारे ॥
विश्वामित्र समय शुभ जानी । बोले अति सनेह मृदुवानी ॥
उठहु राम भंजहु भवचापू । मेटहु तात जनक परितापू ॥
सुनि गुरुवचन चरणशिरनावा । हर्ष विषाद न कछु उर आवा ॥
ठाढ़ भये उठि सहज सुभाये । ठवनि युवा मृगराज लजाये ॥
दो० उदित उदय गिरिमंचपर रघुवर बाल पतंग ।
विकसे सन्त सरोज सब हरषे लोचन भृंग ॥
नृपन केरि आशा निशि नाशी । वचननखतअवली न प्रकाशी ॥
मानी महिप कुमुद सकुचाने । कपटी भूप उलूक लुकाने ॥
भये विशोक कोक मुनि देवा । वरषहिं सुमन जनावहिं सेवा ॥
गुरुपद वन्दि सहित अनुरागा । राम मुनिनसन आयसु मांगा ॥
सहजहि चले सकलजगस्वामी । मत्त मंजु कुंजर वर गामी ॥
चलत राम सब पुर नर नारी । पुलक पूरितन भये सुखारी ॥
वन्दि पितर सुर सुकृत सँभारे । जो कछु पुण्य प्रभाव हमारे ॥
तौ शिवधनुष मृणाल कि नाईं । तोरहिं राम गणेश गुसाईं ॥
दो० रामहिं प्रेम समेत लखि सखिन समीप बुलाइ ।
सीता मातु सनेह वश वचन कहै बिलखाइ ॥
सखि सब कौतुक देखनहारे । जोउ कहावत हितू हमारे ॥
कोउ न बुझाइ कहइ नृपपाहीं । ये बालक अस हठ भल नाहीं ॥
रावण बाण छुआ नहिं चापा । हारे सकल भूप करि दापा ॥
सो धनु रजकुँवर कर देहीं । बाल मराल कि मन्दर लेहीं ॥
भूप सयानप सकल सिरानी । सखिविधिगतिकछुजायनजानी ॥
बोली चतुर सखी मृदु वानी । तेजवन्त लघु गणिय न रानी ॥

130
rāmāyaṇa bā0 |
guru raghupati saba muni manamāhīṃ | muditabhaye puni punipulakāhīṃ ||
sainahiṃ raghupati laṣaṇa nivāre | prema sameta nikaṭa baiṭhāre ||
viśvāmitra samaya śubha jānī | bole ati saneha mṛduvānī ||
uṭhahu rāma bhaṃjahu bhavacāpū | meṭahu tāta janaka paritāpū ||
suni guruvacana caraṇaśiranāvā | harṣa viṣāda na kachu ura āvā ||
ṭhāढ़ bhaye uṭhi sahaja subhāye | ṭhavani yuvā mṛgarāja lajāye ||
do0 udita udaya girimaṃcapara raghuvara bāla pataṃga |
vikase santa saroja saba haraṣe locana bhṛṃga ||
nṛpana keri āśā niśi nāśī | vacananakhataavalī na prakāśī ||
mānī mahipa kumuda sakucāne | kapaṭī bhūpa ulūka lukāne ||
bhaye viśoka koka muni devā | varaṣahiṃ sumana janāvahiṃ sevā ||
gurupada vandi sahita anurāgā | rāma muninasana āyasu māṃgā ||
sahajahi cale sakalajagasvāmī | matta maṃju kuṃjara vara gāmī ||
calata rāma saba pura nara nārī | pulaka pūritana bhaye sukhārī ||
vandi pitara sura sukṛta saṁbhāre | jo kachu puṇya prabhāva hamāre ||
tau śivadhanuṣa mṛṇāla ki nāīṃ | torahiṃ rāma gaṇeśa gusāīṃ ||
do0 rāmahiṃ prema sameta lakhi sakhina samīpa bulāi |
sītā mātu saneha vaśa vacana kahai bilakhāi ||
sakhi saba kautuka dekhanahāre | jou kahāvata hitū hamāre ||
kou na bujhāi kahaï nṛpapāhīṃ | ye bālaka asa haṭha bhala nāhīṃ ||
rāvaṇa bāṇa chuā nahiṃ cāpā | hāre sakala bhūpa kari dāpā ||
so dhanu rajakuṁvara kara dehīṃ | bāla marāla ki mandara lehīṃ ||
bhūpa sayānapa sakala sirānī | sakhividhigatikachujāyanajānī ||
bolī catura sakhī mṛdu vānī | tejavanta laghu gaṇiya na rānī ||