Vergilius Maro, Publius; Eritreo, Niccolò [Hrsg.]; Opsopäus, Johannes [Hrsg.]; Sylburg, Friedrich [Bearb.]: P. Virgilii Maronis Bvcolica, Georgica, et Aeneis ... (Francofvrti, 1583) [VD16 V 1384]

Penphrasis,i,

fcOlica,

agnos.
C '

Amaryliis,
Roma: Gala-
tea , Mantua.

* ‘Tremente.
Jl. Sosipater
Inst.i.in Mo-
reto j, Granis
sere redibat;
Pathos a ru-
ris amoenita»
te.
The.ldyll. i.
inprincip.

* primum
Alludit ad Bu
tolica,inqui-
ens, Pascite
boues.
Gratulatur ta
laetos iucces-
sus.
Descripdoru
xisVirgiliani,
& commen-
dationes,

F. VIRG. M A R.
a sores ouinm teneros depellere soetus.
Sic canibus catulossmilesfic matribus hcedos
Noramfic paruis componere magnaslebam.
Verum hac tantum alias inter caput extulit vrbes>
nuantum lenta [olent inter viburna cuprejsi. y
ilV Etqua tanta suit cRomam tibicausa videndi}
T i t ,Libertas; quaserajamen rejpexit inertem,
Candidiorposquam tondenti barba cadebat:
Re (pexit tamenlongo p obi tempore venit>
bPofquam nos Amaryllu habet, 6alatea reliquit. i®
Nsanfe (satebor enim) dum me Cjalatea tenebat,
jh(ec(pes libertatis erat,nec cura peculi.
Quamuis multa meis exiret viUimaseptk,
*Tmguis & ingrata * premeretur casem vrbi:
Non vnquam granis are domu mihi dextra redibat. ij
m e .tJfyCirabar qmdmoefta deos Amarylli vocares,
Cui pendere sua patereris in arbore* poma:
Tityrm hinc aberat.ipsi teTityrepinuSy
spsi tefontesjpja hac arbufia vocabant.
t i t • Quid su cerem? neq^ sruitio me exire licebat 9 i&
Tsec tam prasintes alibi cognosiere diuosi
Hic illum vidiiuuenem^JMleliboee ^quotannis
Bis seno s cui noftr a dies altar ia sumant.
Hic mihirejponjum * primus dedit ille petenti:
bPasite, vt ante> bouespueriysubmittite tauros. ts
me, Fortunatesinex, ergo tua rura manebunt:
Et tibi magnasatis ^quamuis lapis omnia nudus $
Limofife palus obducatpasiua iunco:
Nsn msuetagraueis tentabunt pabula soetas *
Njc mala vicini pecoris contagia Udent,
Portu*