Vergilius Maro, Publius; Fäsi, Johann Heinrich [Editor]: Virgilii Sacro-Christiani Libri XII: Omnes penè tam Veteris quàm Novi Testamenti historias, unà cum variis parabolis, aliisque fragmentis sacris, complexi, & Virgilio Marone præeunte concinnati (Zürich, 1730) [VD18 14302624]

s

Liber 1.

Puppibus illa prius patulis,nunchospita plaustris.
Hiic quoque qua Scythiae gentes, Maeoticaque unda.
Turbidus & torquens ssaventeis ister arenas.
Quaque redit medium Rhodope porredasub axem,
Semperhyems, semper spirantes frigora Cauri,
JEraque diililiunt vulgo, vestesque rigescunt,
Indutae, caeduntque securibus humida vina,
Et totae solidam in glaciem vertere lacunae.
Stiriaque impexis induruit horrida barbis.
Intereunt pecudes, stant circumfusa pruinae
Corpora magna boum, confertoque agmine cervi
Torpent mole nova, & summis vix cornibus extant.
Hos nonimmissiscanibus, noncassibus ullis,
Puniceaeve agitant pavidos formidine pennae,
Sedfrustra oppolitum trudentes pedore montem,
Cominus obtruncant ferro, graviterque rudentes
Caedunt, & magno laeti clamore reportant.
Ipfi in defossis lpecubus securasub alta
Otia agunt terra, congestaque robora, totasque
Advolvere focis ulmos, ignique dedere,
Heic nodem ludo ducunt, & pocula laeti
Fermento, atque acidis imitantur vitea sorbis.
Talis hyperboreo septem lubjeda trioni.
Gens efrsaena virum Riphaeo tunditur Euro,
Et pecudum fulvis velantur corpora Setis,
Quinque tenent Zonae coelum,quarum una corusco
Semper sole rubens, & torrida semper ab igne.
Quam circum extremae dextra laevaque trahuntur.
Caerulea glacie concretae , atque imbribus atris.
Has inter, mediamque duae mortalibus aegris
Munere concelsae divum (*) & via seda per ambas,
Obliquusquase lignorum verteret ordo.
Mundus ut ad Scythiam Riphaeasque arduus arces
Conturgit, premitur Lybiae devedus in Austros
Hic
( *) lfihie rursus Virgilit utor verbis , nam ille sentit
mm veteribus, qui Zonam torridam credebant tnhabi-
tali/ew,