274
Liber Xl.
* Dictus quandoquidem fuit iste Paralysis este:
* Incipit asl Petrus verbis lenire dolentem,
* tfefum commemorans , didum cognomine Chrijlum»
* Iste levet tandem te, digneturque mederi
•Praeduro morbo, roieo quum dixerat ore,
•Huic dicio citius rediere in pristina vires.
* Nam greiTu gaudens incesserat inde virili,
Quo viso credunt, in Cbrifli nomen euntque
Non pauci numero, digni laudarier omnes.
* Heic neque transierim Dorkam, virtutis alumnam
* In miseros etenim curam traduxerat omnem.
* Occumbens animam dedit ast in flore juventae,
£ Moxque lavant famulae corpus frigentis, & ungunt,
*Insuper id referunt thalamo, stratisque reponunt,
Qualem virgineo demessum pollice florem,
Seu mollis violas, seu languentis hyacinthi,
Cui nec adhuc fulgor, necdum sua forma recellit*
Extindam tristi desserunt funere nymphae,
* Seu viduae potius, lacrymisheic semper obortis»
».Mox Petro, rapidis quum passibus huc tulerat se,
*Commonstrantvestes,miserisquas laeta laborum
*Iusasuis manibus nuper; memorabile dictu»
* Neverat, & cantu longum solata laborem.
* Inde preces domino Petrus quum rite ferebat,
* Audiit omnipotens, Borkansque a morte reduxit,
«In Cereremque simul morsus ea vertere coepit,
* Hinc & tentarunt sandorum gaudia mentes.
* Huic nunc addendus fuerit Cornelius, heros,
* Largus opum, nec non pietate insignis & armis.
*Namdoluit miserans inopes, opibusque juvabat,
* Atque preces dixit nunquam non omnipotenti,
* Aligerum qui mox alto mittebat olympo,
«'Intrantem muros, laetisque his vocibus usum:
«Orando dominum quialaepe in vota vocasti
* Atque inopum nemo tibi non donatus abivit,
«Illud cundipotens laetas demisit in aures,
* Hoc oculis vero gaudens aspexit amicis,
* Gratia
Liber Xl.
* Dictus quandoquidem fuit iste Paralysis este:
* Incipit asl Petrus verbis lenire dolentem,
* tfefum commemorans , didum cognomine Chrijlum»
* Iste levet tandem te, digneturque mederi
•Praeduro morbo, roieo quum dixerat ore,
•Huic dicio citius rediere in pristina vires.
* Nam greiTu gaudens incesserat inde virili,
Quo viso credunt, in Cbrifli nomen euntque
Non pauci numero, digni laudarier omnes.
* Heic neque transierim Dorkam, virtutis alumnam
* In miseros etenim curam traduxerat omnem.
* Occumbens animam dedit ast in flore juventae,
£ Moxque lavant famulae corpus frigentis, & ungunt,
*Insuper id referunt thalamo, stratisque reponunt,
Qualem virgineo demessum pollice florem,
Seu mollis violas, seu languentis hyacinthi,
Cui nec adhuc fulgor, necdum sua forma recellit*
Extindam tristi desserunt funere nymphae,
* Seu viduae potius, lacrymisheic semper obortis»
».Mox Petro, rapidis quum passibus huc tulerat se,
*Commonstrantvestes,miserisquas laeta laborum
*Iusasuis manibus nuper; memorabile dictu»
* Neverat, & cantu longum solata laborem.
* Inde preces domino Petrus quum rite ferebat,
* Audiit omnipotens, Borkansque a morte reduxit,
«In Cereremque simul morsus ea vertere coepit,
* Hinc & tentarunt sandorum gaudia mentes.
* Huic nunc addendus fuerit Cornelius, heros,
* Largus opum, nec non pietate insignis & armis.
*Namdoluit miserans inopes, opibusque juvabat,
* Atque preces dixit nunquam non omnipotenti,
* Aligerum qui mox alto mittebat olympo,
«'Intrantem muros, laetisque his vocibus usum:
«Orando dominum quialaepe in vota vocasti
* Atque inopum nemo tibi non donatus abivit,
«Illud cundipotens laetas demisit in aures,
* Hoc oculis vero gaudens aspexit amicis,
* Gratia