Vergilius Maro, Publius; Maillol, Aristide: The eclogues of Vergil: in the original Latin with an English prose translation (London, 1927)

namque erit ille mihi semper deust illius aram
saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus*
ille meas errare boves, ut cernis, et ipsum
ludere quae vellem calamo permisit agresti*
MELIBOEUS
Non equidem invideo, miror magis: undique totis
usque adeo turbatur agris* en ipse capellas
protinus aeger ago; hanc etiam vix Tityre duco*
hic inter densas corylos modo namque gemellos
spem gregis-a-silice in nuda conixa reliquit*
saepe malum hoc nobis, si mens non laeva fuisset,
de caelo tadlas memini praedicere quercus*
sed tamen iste deus qui sit da Tityre nobis*
TITYRUS
Vrbem quam dicunt Romam Meliboee putavi

6