LIBER 1111. CAPUT V. 303
ium templum Eque Aris Fortuna: tunc temporis Ro-
mae fuiRe, cum Julius Oblequens, Valerius Maximus,
& P. ViRor templi Fortunae EqueAris Roma; memi-
nerint, & 19. Livius referat,multo Aiperiorem Tibe-
rio Fulvium Flaccum Praetorem in Hilpania, eo
die quo poAremum cum Celtiberis pugnavit, For-
tunae EqueAri templum voviRe , Rom^que conAru-
xiRe: quamvis, inquam, haec omnia erroris arguant
locum Taciti, & iccirco legendum non quidem:
led alii 10. cenluerint, Tacitum
tamen, quem puto minime erraRe, lubens 11. ample-
Ror, ac de EqueRri illum, non de SequeAri Fortuna
verba feciRe & autumo, & ajo. Primum enim, ut in-
genue dicam , quae eR conRdentia , Tacitum erroris
inAmulare in re ceteroquin tam aperta , ac publica,
perinde ac R ille, qui Romae natus Romae viveret ac
hiAoriam icriberet, Romana templa celebria ceteroquin
ac publica ignoraret, nulloquc nixus fundamento An-
tii templa recenieret, ac proinde dupliciter erraverit,
tum Divae Fortunae EqueAris templum fuiRe Tiberii
aetate negando, tum illud Antii fuiRe commemoran-
do? Melius itaque Freinshcmius n. in hunc Taciti lo-
cum notat, nullum omnino veterum seriptorum re-
periri qui Tiberii aetate templum Fortunae EqueAris
Romae extitiRe conArmet. Ut igitur Livio pariter ac
Tacito conveniat, veritalque conAet utriulque, dicen-
dum videtur, Quintum quidem Fulvium ex Livii te-
Rimonio templum illud sundaRe , verum aut incen-
dio, aut ruina aliqua idem poAea periiRe, adeo ut lub
Tiberio jam amplius non extaret; quod Tacitum ab
errore eximit, potuitque poA Tiberium vel antiquum
dirutum ac collapAim rurAis excitari, vel recens con-
RruU quod utrumque pariter Tacito poterit conienti-
re.
3.
2 0.
,.
1
2 1. CRw
/nj*.
2 2.L?
ium templum Eque Aris Fortuna: tunc temporis Ro-
mae fuiRe, cum Julius Oblequens, Valerius Maximus,
& P. ViRor templi Fortunae EqueAris Roma; memi-
nerint, & 19. Livius referat,multo Aiperiorem Tibe-
rio Fulvium Flaccum Praetorem in Hilpania, eo
die quo poAremum cum Celtiberis pugnavit, For-
tunae EqueAri templum voviRe , Rom^que conAru-
xiRe: quamvis, inquam, haec omnia erroris arguant
locum Taciti, & iccirco legendum non quidem:
led alii 10. cenluerint, Tacitum
tamen, quem puto minime erraRe, lubens 11. ample-
Ror, ac de EqueRri illum, non de SequeAri Fortuna
verba feciRe & autumo, & ajo. Primum enim, ut in-
genue dicam , quae eR conRdentia , Tacitum erroris
inAmulare in re ceteroquin tam aperta , ac publica,
perinde ac R ille, qui Romae natus Romae viveret ac
hiAoriam icriberet, Romana templa celebria ceteroquin
ac publica ignoraret, nulloquc nixus fundamento An-
tii templa recenieret, ac proinde dupliciter erraverit,
tum Divae Fortunae EqueAris templum fuiRe Tiberii
aetate negando, tum illud Antii fuiRe commemoran-
do? Melius itaque Freinshcmius n. in hunc Taciti lo-
cum notat, nullum omnino veterum seriptorum re-
periri qui Tiberii aetate templum Fortunae EqueAris
Romae extitiRe conArmet. Ut igitur Livio pariter ac
Tacito conveniat, veritalque conAet utriulque, dicen-
dum videtur, Quintum quidem Fulvium ex Livii te-
Rimonio templum illud sundaRe , verum aut incen-
dio, aut ruina aliqua idem poAea periiRe, adeo ut lub
Tiberio jam amplius non extaret; quod Tacitum ab
errore eximit, potuitque poA Tiberium vel antiquum
dirutum ac collapAim rurAis excitari, vel recens con-
RruU quod utrumque pariter Tacito poterit conienti-
re.
3.
2 0.
,.
1
2 1. CRw
/nj*.
2 2.L?